معاون پژوهش بنیاد ملی بازی های رایانه ای مطرح كرد
به هسته های پژوهشی دانشگاه ها برای حل مسائل صنعت بازی شكل می دهیم
معاون پژوهش بنیاد ملی بازی های کامپیوتری معتقد می باشد، یکی از نقاط شکست که هم اکنون وجود دارد، تفاوت و شکاف زیادی میان دانشگاه و صنعت بازی در حوزه تحقیقات است.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، حامد نصیری معاون پژوهش بنیاد ملی بازی های کامپیوتری از رویکردها و سیاست گذاری های بنیاد می گوید گفت وگوی وی در ادامه می آید:
برای شروع درباره سیاست ها و رویکردهای پژوهشی این معاونت توضیح دهید؟
طی دو سه سال اخیر رویکرد مدیریت دانش در بنیاد ملی بازی های کامپیوتری توسط معاونت پژوهش انجام شده است. ما آن کاری را در این اکوسیستم انجام می دهیم که غیر از ما کسی آنرا انجام نمی دهد یا اگر انجام دهد، هنوز به مرحله بلوغ دراین زمینه نرسیده است. ولی اگر ببینیم جایی در دانشگاه یا صنعت بازی روی موضوعی پژوهشی متمرکز شده، دخالت نمی کنیم؛ اما کمک می نماییم تا کار با کیفیت بهتری صورت گیرد.
بنیاد و سایر نهادهای سیاست گذار مثل مرکز ملی فضای مجازی یا معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای تصمیم گیری در حوزه صنعت بازی های دیجیتال کشور نیازمند پژوهش های زمینه ای هستند که این تحقیقات در این معاونت انجام می شود. ممکنست دانش انجام تحقیقات در مرکز تحقیقات بازی های دیجیتال (دایرک) وجود داشته باشد و خودمان انجام دهیم. در غیر این صورت برون سپاری می نماییم.
برقراری ارتباط فضای دانشگاهی کشور با صنعت بازی با چه نگاهی انجام شده و چه دستاوردهای مثبتی داشته است؟
متأسفانه یکی از نقاط شکست که هم اکنون وجود دارد، تفاوت و شکاف زیادی میان دانشگاه و صنعت بازی در حوزه تحقیقات است. منظورم از صنعت، چرخه بزرگی شامل سیاست گذران این عرصه، بازی سازان و… است. آنها نقش دانشگاه را باور ندارند و البته کمی هم حق دارند. ۹۰ درصد اتفاقاتی که در دانشگاه افتاده ارتباطی به مسائل آنها نداشته است. وظیفه ما این بوده که ارتباط میان این دو بخش را برقرار نماییم. این اتفاق به روش های مختلف مثل برگزاری کنفرانس تحقیقات دیجیتال، کنفرانس «بازی های کامپیوتر ای: فرصت ها و چالش ها» در دانشگاه اصفهان و جشنواره هنرهای دیجیتال در دانشگاه تبریز شکل گرفت. درباب تحقیقات نیز برای برقراری ارتباط میان دانشگاه و بازی سازان پیش قدم شده ایم تا گزارش های تحلیلی مورد نیاز دراین زمینه را به دست آوریم.
برای اینکه این ارتباط در آینده جدی تر و نظام مندتر شود چه برنامه ریزی ای دارید؟
صحبت هایی با بازی سازان و سیاست گذاران این حوزه انجام شده تا سال آینده با همکاری معاونت حمایت بنیاد به هسته های پژوهشی دانشگاه ها برای حل مسائل صنعت و سیاست گذاری این حوزه، شکل دهیم. با این گام نتایج تحقیقاتی دانشگاه برای اکوسیستم بازی کشور قابل استفاده خواهد شد.
خیلی از بازی سازان از عدم رشته ای مستقل درباب بازی سازی در فضای دانشگاهی کشور گله دارند. معاونت پژوهش درباب ایجاد رشته های دانشگاهی یا گنجاندن سرفصل های درسی در حوزه بازی سازی قدمی برداشته است؟
شکی در این مساله نیست که ما با مشکل بسیار جدی کمبود نیروی انسانی در اکوسیستم صنعت بازی مواجه ایم و مشکل جدی تر عدم ارائه آموزش های خوب به این نیروی انسانی است. اما چالشی که در این سال ها در این عرصه وجود داشته این بوده که آیا دانشگاه حتی اگر یک رشته تخصصی بازی سازی داشته باشد یا سرفصل هایی مرتبط بوجود آورد، می تواند به شکوفایی بیشتر این صنعت کمک نماید یا خیر. الان پاسخ کاملی به این پرسش ندارم؛ اما می دانم که تجربیاتی در این خصوص وجود داشته که موفق نبوده اند و مشخص است که یک جای کار ایراد دارد. البته معاونت پژوهش بنیاد هر جایی که نسبت به تأسیس رشته ای در رابطه با بازی سازی چراغ سبز نشان داده، حتما استقبال کرده و پای کار بوده است. مثلاً دانشگاه هنر اسلامی تبریز این روزها در حال برنامه ریزی برای ارتقا رشته های مرتبط به بازی در مقطع کارشناسی ارشد با تمرکز بر بازی است. نکته ای که در این خصوص وجود دارد و باید با دقت به آن نگاه شود، این است که مسئله صنعت ما چیست و دانشگاه چطور می تواند به حل آن کمک نماید.
یکی از اقدامات معاونت پژوهش انجام و ارائه پیمایش های ملی است. انجام این کار چه نگاهی را دنبال می کند و چقدر دقیق است؟
این موضوع یکی دیگر از مصادیق شکست در بازار است. در سطح محصول گزارش های خوبی وجود دارد. مثلاً فروشگاه های توزیع بازی کشور گزارش هایی از وضعیت فروشگاه خود ارائه می دهند یا بازی سازهایی که سخنرانی هایی درباره وضعیت داخل بازی ارائه می دهند؛ اما سطحی از اطلاعات وجود دارد که دسترسی به آنها وجود ندارد و از آنجایی که انجام این کار با صرف هزینه و زمان زیاد و از مسیر پیمایش محقق خواهد شد، کسی به این حوزه ورود نمی نماید. اینجا است که نقش و جایگاه نهادهای دولتی پررنگ می شود و بنیاد با این رویکرد در این عرصه گام برداشته است. پیمایش های بنیاد هیچگاه جایگزین آن گزارش ها نیست، بلکه سطح جدیدی از وضعیت مصرف درکشور است. هدف ما این است که این پیمایش درکی کلی از وضعیت مصرف بازی در ایران عرضه نماید. برنامه ریزی ما این است که هر دو سال یک دفعه این پیمایش صورت گیرد. انجام پیمایش ها مبتنی بر پروتکلهای مشخصی هستند که بر طبق آنها کار انجام می شود. از لحاظ کیفیت کار مطمئن هستیم و در این خصوص ادعا داریم. گله ای که دراین زمینه وجود دارد اینکه، برخی اساتید اکوسیستم بازی به خصوص در اوایل کار چون تعدادی از نتایج این پیمایش ها با باورهای پیش فرض آنها تطبیق نمی کرد، در فضایی هیجان زده انتقاداتی را درباب غیرواقعی بودن آمار ارائه شده مطرح می کردند. این مساله حتی به سطح سیاست گذاری هم تعمیم پیدا می کرد. با اطمینان می گویم که این پیمایش ها نه فقط واقعی، بلکه در حد استانداردهای جهانی است.
شاید این ایراد به تدوین مطالعات موردی و پیمایش ها وجود داشته باشد که امکان دسترسی به نتایج آن با پرداخت هزینه امکان پذیراست. درباره این شیوه ارائه این گزارش ها هم توضیح دهید.
هدف اصلی ما درآمدزایی از این پیمایش ها نیست و فکر می نماییم دانش سرمایه ای است که باید از آن دقیق استفاده نمود. متأسفانه این فرهنگ وجود دارد که اگر چیزی با تبلیغات در اختیار ما قرار می گیرد، پس بی ارزش است. قرار نیست درآمدهای صرف شده برای تهیه این پیمایش ها با فروش آنها جبران شود. فقط مقرر است این فرهنگ که باید برای دانش هم هزینه کرد، جا بیفتد. پیش از این رویکرد ما این بود که فرهنگ به اشتراک گذاری اطلاعات را جا بیندازیم. البته کوشش های انجام شده از جانب خود فعالان این صنعت مثل امیرحسین ناطقی، شهریار ازهاریان فر، علی نادعلیزاده و…که با ارائه گزارش ها و اطلاعات به ما کمک کردند، در این خصوص بسیار تأثیرگذار بوده؛ اما معاونت پژوهش هم دراین زمینه نقش داشته است. اما درگام بعدی به این نتیجه رسیدیم که هزینه کردن برای تهیه این پیمایش ها بعنوان یک دانش پرارزش ایرادی ندارد و یک فضای رقابتی به وجود می آورد.
استقبال بازی سازان و فعالان صنعت بازی کشور از آنها چطور است؟
در خصوص استقبال از این پیمایش ها می توان دو نوع دسته بندی برای این مساله انجام داد. رسانه ها و سیاست گذاران، سرمایه گذارها و دانشگاه ها از پیمایش های ملی بنیاد که با عنوان نمای باز منتشر می شود، استقبال می کنند. بچه های فعال در این اکوسیستم که درگیر بازی سازی هستند از گزارش های تحلیلی استقبال می کنند، چون اطلاعاتی از محصولات رقبا در آنها وجود دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب