به گزارش دست و هنر به نقل از ایسنا، طبق گزارش رسیده، در ادامه برنامه های اولین جشن فیلم یزد نشستی با محوریت نقش آفرینی های هانیه توسلی در سینما بخصوص فیلم اخیر او «مادری» به كارگردانی رقیه توكلی كه در سینماها اكران شده است، برگزار گردید.
علی علایی مجری كارشناس برنامه در ابتدای برنامه با اشاره به نقش آفرینی های هانیه توسلی در سینما، تلویزیون و تئاتر اظهار داشت: هانیه توسلی جزو بازیگرانی است كه هم تحصیلكرده رشته سینماست و هم اینكه حرفه بازیگری را از تئاتر آغاز كرده و بنابراین همیشه نقش های متفاوتی را در فیلم ها و سریال ها از خود به جا گذاشته است.
پس از آن هانیه توسلی بیان كرد: به شخصه خیلی از فیلم هایی را كه در آنها ایفای نقش داشتم قبول ندارم، به خوب یا بد بودن فیلم كاری ندارم اما نقشی كه می خواستم و از خودم انتظار داشتم نتوانسته ام به درستی بازی كنم و بازی در بعضی فیلم ها برایم قابل دفاع نیست.
وی ادامه داد: چند نقش خویش را قابل دفاع می دانم و از بازی ای كه كردم راضی هستم و بازیگری من در آن نقش ها چشم نواز بوده است. از روزی كه به بازیگری علاقه مند شدم برخورد حسی با این حرفه داشتم و دوست داشتم كه همیشه خودم را در قالب نقش ببینم و فیلمنامه را كاملا درك كنم و بعد بازی در تئاتر یا فیلم را قبول كنم. تا زمانی كه سر صحنه فیلمبرداری حضور دارم درگیر نقش هستم و بعد كار و نقش تا روز بعد یا صحنه فیلمبرداری بعدی برایم به آخر رسیده است. برخی نقش هایم خیلی با خودم و روحیات و رفتارم متفاوت بوده و برای رسیدن به آنها لازم بوده كه یك سری حركات بیرونی و حركات بدن و میمیك صورت را تعریف كنم یا باید صدای خاصی را برای نقش تمرین می كردم، یكی از این نقش ها بازی در «ابله» به كارگردانی كمال تبریزی بود، هر چند كه این سریال شبكه نمایش خانگی با اقبال خوبی روبه رو نشد اما ایفای نقش در آن سخت بود به این دلیل كه با خودم تفاوت های زیادی داشت.
وی درباره ساخت فیلم ها خارج از تهران اظهار داشت: اصولا از اینكه تمركز از تهران كاسته شده و برای بازی در فیلم ها در شهرستان ها حضور پیدا نماییم استقبال می كنم. به شخصه حرفه بازیگری را از شهرستان شروع كردم و با مشكلاتی كه در شهرستان ها روبه رو هستیم آشنا هستم. تمام شهرهای ایران این پتانسیل را دارد كه یك لوكیشن خوب برای یك فیلم باشد. جای جای ایران و حتی دنیا روایتی را با خود به همراه دارد اما در سینمای ما حدود نود درصد فیلم ها و داستان ها در تهران خلاصه شده است.
توسلی ادامه داد: هر شهری این توانایی را دارد كه فیلم های زیادی در آن ساخته شود. یزد یكی از شهرهایی است كه اتمسفر خوبی برای تولید فیلم دارد. پیش از حضور در شهر یزد و بازی در فیلم «مادری» تصورم از این شهر چیز دیگری بود و ذهنیتی كه از یزد داشتم با شهری كه دیدم متفاوت بود.
بازیگر فیلم «مادری» درباره حضورش در این فیلم ساخته رقیه توكلی به تهیه كنندگی سیاوش حقیقی اظهار داشت: من با فیلمسازان فیلم اولی زیاد كار كرده ام و وقتی فیلمنامه «مادری» را خواندم آن را دوست داشتم. اینكه دو خواهر با هم زندگی می كنند و درگیری عاطفی دارند، برایم بسیار جالب بود. قصه ساده و روانی داشت و این سادگی در پذیرش نقش به من كمك زیادی كرد. همینطور اتمسفر و خانه ها و معماری یزد به فیلم جان داده است. بزرگ ترین نقطه قوت فیلم اصالتی است كه از خود كارگردان به فیلم انتقال داده شده و این سبب درگیر شدن مخاطب با فیلم می گردد.
هانیه توسلی اظهار داشت: بعضی از فیلم هایی كه بازی كردم به قدری دوست ندارم كه حتی تمایل به دیدن آنها روی پرده سینما را نداشتم. در یك فیلم به قدری اذیت شدم كه حتی فكر كردن به آن حالم را منقلب می كند. فیلم هایی هم بازی كردم كه شاید فیلم بدی بوده اما از لحاظ بازیگری بار مثبتی برای من داشته و تجربیات خوبی را از بازی در آن فیلم ها كسب كردم.
وی ادامه داد: در بعضی از فیلم ها من می توانستم بعنوان بازیگر بازی بهتری عرضه دهم، اما در كل فیلم هایی كه دوست دارم خیلی كم است. كار با برخی كارگردان ها را واقعا دوست داشتم سریال «میوه ممنوعه» به كارگردانی حسن فتحی جزو بهترین سریال هایی است كه از بازی در آن لذت بردم. فیلم «دهلیز» و بازی در آن را دوست دارم، «شام آخر» را بعنوان نخستین فیلمم دوست دارم و فریدون جیرانی در آن فیلم خیلی هوای مرا داشت و حسی كه به فیلم «شام آخر» دارم یك حس فوق العاده خوب است. همینطور امسال در یك فیلم ایفای نقش كردم كه آن را روی پرده دیدم و دوست داشتم، نقش هما در فیلم «گرگ بازی» یكی از نقش هایی بود كه خودم آن را دوست داشتم. «گرگ بازی» یك فیلم خاص است و باز هم یك كارگردان فیلم اولی است كه توانسته یك فیلم خوب بسازد.
این بازیگر جوان درباره بازی در تئاتر اظهار داشت: بازی در تئاتر در ایام اول و به علت سن كم برای من دشوار بود، اما پس از چند بار حضور روی صحنه اعتماد به نفس بیشتری پیدا كردم. بازی در كمك زیادی كرد كه دیگر جلوی دوربین استرس نداشته باشم. تئاتر به علت اینكه تكرار ندارد و زنده اجرا می گردد بطور قطع سخت تر است و وقتی كه كار تئاتر را به خوبی انجام دهید، جلوی دوربین كار راحت تری خواهید داشت.
توسلی در پاسخ به اینكه آیا مافیا برای ورود بازیگران در سینما وجود دارد یا خیر، اظهار داشت: مافیا در همه جای دنیا وجود دارد، اما اینكه من بخواهم قاطعانه صحبت كنم در سینمای ایران این مورد وجود دارد یا خیر باید بگویم كه من در خلال مسیر رسیدن به بازیگری خوشبختانه به این مافیا برخورد نكردم. من عاشق بازیگری بودم و كلاس های بازیگری زیادی رفتم و از ۱۵ سالگی تا بیست سالگی كتاب های فراوانی خواندم، تمامی نمایشنامه های بهرام بیضایی را در آن سال ها خواندم. تئاتر و سینما از اهمیت زیادی برایم برخوردار بود و مطالعه های زیادی در این زمینه انجام دادم.
این بازبگر اظهار نمود: من هیچ پارتی نداشتم و فقط به خاطر جدیتم در یادگیری و بازیگری در تئاتر و فیلم كوتاه توانستم در سینما حضور پیدا كنم. الان نمی توانم بگویم كه چهره یا پول در بازیگر شدن اهمیت ندارد اما بازیگری كه به خاطر چهره و پول وارد این حرفه شود پس از مدتی حذف خواهد شد. بازیگران بزرگی مثل خسرو شكیبایی و پرویز پرستویی سال های زیادی بازیگر تئاتر بودند و كسی آنها را نمی شناخت اما به علت اینكه توانا بودند و صبر داشتند، توانستند جایگاه خویش را در سینما به خوبی پیدا كنند. سفارش من به تمام علاقه مندان به بازیگری این است كه اول تبدیل به یك بازیگر قوی در تئاتر شوید بعد برای بازی در سینما تلاش كنید. از طرفی در رشته سینما مطالعه داشته و به روز باشید؛ این دو در كنار هم می تواند به بازی جلوی دوربین كمك نماید. اگر این راه را طی كنید حتما در سینما راه برای شما باز خواهد شد.
هانیه توسلی در انتها اظهار داشت: كسی كه سینما و بازیگری را دوست دارد در وهله اول بایستی تئاتر را جدی بگیرد. من از ۱۵ سالگی به بازیگری علاقه مند شدم. در جشنواره تئاتر همدان بود كه حس كردم به بازیگری علاقه دارم و آن را برای خودم هدف قرار دادم.