گزارشی از قدیمی ترین بازی باستانی در اتیوپی
دوران كرونا را با بازی های باستانی همچون (گبتا Gebet’a )سپری نماییم
دست و هنر: به سبب همه گیر شدن ویروس كرونا بازی گبتا موجب ایجاد همبستگی بین خانواده ها می شود. برخلاف بازی های كامپیوتری كه نوجوانان كاملاً در بازی غوطه ور شده و محیط اطراف خودرا فراموش كنند
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، خیلی از مورخان تاکید دارند Gebet’a، که به شکل گسترده در سراسر جهان امروزه به آن mancala می گویند، یکی از قدیمی ترین بازی های تخته ای است که در اتیوپی در بین بزرگسالان و کودکان انجام شده است.
اعتقاد بر این است که این بازی باستانی برای نخستین بار در قرن ۶ یا ۷ میلادی در اتیوپی انجام شده است. نخستین شواهد بازی بعضی از قطعات ساخته شده از سفال و چندین سنگ صخره در Matara در اریتره و Yeha در اتیوپی بوده است.
Gebet دارای یک قانون است و آن اینکه بتوانید سنگ های بیشتری از حریف جمع کنید و البته با اسامی مختلفی نیز شناخته می شود. بعنوان مثال در بعضی مناطق بعنوان Gebet شناخته شده است ودر بعضی جاهای دیگر با عنوان Qarqis (که یک کلمه از زبان Geez است) در جاهای دیگر به آن lamlameta میگویند و به مدلول «زوج ها» است و همیشه توسط مردان بازی می شود.
صفحه بازی toma tagéga نام دارد و شامل دو ردیف موازی چاله که در هر طرف شش عدد از آنها وجود دارد، است.
قطعات بازی دانه ها، لوبیاها، سنگ ها، صدف های کوچک و یا تکه استخوان ها هستند که در حین بازی در داخل سوراخ ها قرار داده شده و منتقل می شوند.
بازی با سنگ آغاز می شود (به آنها بذر گفته می شود) بطور مساوی بین دوازده سوراخ بازی توزیع شده است (در یک بازی ۴۸ سنگی، ۴ دانه سنگ در هر سوراخ قرار می گیرد) نخستین بازیکن در فرایندی که بعنوان کاشت شناخته می شود، سنگ ها را از یکی از سوراخ ها خارج می کند و باید حرکت وی در جهت عقربه های ساعت باشد، یک سنگ را در هر سوراخ انداخته تا زمانی که سنگ های برداشت شده گزینه دیگری نداشته باشد.
هنگام کاشت، اگر آخرین بذر در یک سوراخ اشغالی فرو رود، تمام محتویات آن سوراخ باید برداشته شوند. این روند معمولاً تا زمان کاشت در یک سوراخ خالی دیگر ادامه خواهد یافت.
حرکت بازیکن وقتی تمام می شود که آخرین بذر کاشت در یک گودال خالی ریخته شود. اگر آن گودال در ردیف خود بازیکن باشد و گودال مقابل در ردیف حریف دقیقاً دو دانه داشته باشد، در آن صورت ضبط دانه ها اتفاق می افتد. در این حالت، تمام دانه های حریف در هر گودال حاوی دو دانه از صفحه جدا می شود. بازی زمانی تمام می شود که یکی از بازیکنان هیچ دانه دیگری نداشته باشد. سپس، حریف تمام دانه هایی را که روی تخته باقی مانده است ضبط می کند. برنده بازیکنی است که بیشتر دانه ها را به دست آورده باشد.
معرفی چنین بازی های سنتی برای کودکان و نوجوانان، جدا از ارزش های سرگرمی خود دارای ارزش های چند جانبه ای است. به خصوص در این دوره از زمان که مدارس به سبب همه گیر شدن ویروس کرونا بسته شده و والدین و فرزندان هر دو وقت بیشتری را در خانه می گذرانند. بازی می تواند موجب ایجاد همبستگی بین خانواده ها شود. برخلاف بازی های کامپیوتری و موبایل که نوجوانان را وادار می کند کاملاً در بازی غوطه ور شوند و محیط اطراف خودرا فراموش کنند.
اگر والدین به کودکان بیاموزند چگونه این بازی را انجام دهند، می توانند ایجاد حس رقابت در آنها زنده کنند و همین طور انتقال فرهنگ تاریخی نیز از مزایای تفریحی آن می باشد. از همه مهم تر آنها می توانند در ایجاد تعامل اجتماعی یاری رسانند و احساس افسردگی که به سبب تأثیرات ناخواسته بازی های دستگاه های الکترونیکی انجام می شود را کاهش دهند.
منبع: dastohonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب