گزارش دست و هنر
مطالبه ای كه دولت به آن توجهی ندارد پشتیبانی از لباس اقوام ایرانی
فعالان و پژوهشگران حوزه لباس اقوام می گویند رسانه ها صدای ما شوند تا مطالباتمان به گوش دولت برسد.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، بررسی پوشش اقوام ایرانی متضمن این نکته است که جدا از بافت فرهنگ ملی و بومی، عوامل مهم دیگری در شیوه و نوع پوشش به مثابه گونه ای از سبک زندگی مؤثر بوده اند و لباس تحت تأثیر این عوامل شرایط و دوره های مختلف دگرگونی را تجربه کرده است. بررسی هر کدام از این عوامل نیازمند مطالعه چند جانبه است چونکه هیچیک از آنها مفهومی مجرد و مستقل نیستند و با مؤلفه های مختلف و متنوع دیگری پیوند دارند. البته مبحث مهم و اساسی در نوع پوشش، شیوه دوخت، جنس پارچه ها و تزئینات است که در هر قوم جاذبه های دیدنی پوشش ها را می بینیم، زمانی که به پوشش کرمانج، قزلباش، لر، ترک، گیلک، بلوچ و… نگاه می نماییم تفاوت های گسترده ای را می بینیم. امروزه این نوع پوشش خیلی کم استفاده می شود و تقریباً فراموش شده اند، به اعتقاد خیلی از کارشناسان، طراحان و متولیان حوزه مد و لباس باید دراین زمینه ها ورود پیدا کنند تا این نوع پوشش در جامعه احیا شود. اما بی توجهی دولت دراین زمینه، نبود امکانات، حمایت نشدن فعالان از طرف دولت موجب دلسردی تعدادی از پژوهشگران و پژوهشگران در حوزه لباس اقوام شده است. لباس های اقوام در رکودی به سر می برد که تنها با حمایت دولتی می توان آنرا نجات داد. فعالان و پژوهشگران حوزه لباس اقوام می گویند رسانه ها صدای ما شوند تا مطالباتمان به گوش دولت برسد.
پروانه امیریان در گفت و گو با خبرنگار مهر، درباره لباس های اقوام و مغفول ماندن آن اظهار نمود: با توجه به این که لباس اقوام در دوران طولانی هیچ حرکت ثمربخشی در آن ایجاد نشده و بیشتر افرادی که در روستاها و شهرستان ها زندگی می کردند کم کم به شهرها مهاجرت کردند دست خوش تغییرات و تحولات شده است و نوع پوشش هم به همان مناسبات تغییر نمود و لباس اقوام در این میان بسیار کمرنگ شد.
او در ادامه اظهار داشت: یکی از دلیلهای بهره نبردن از لباس اقوام این است که استفاده از الگوهای اصیل ایرانی در جامعه مدنظر نبوده و مبنا قرار نگرفته است حتی هیچ کس نمی داند که الگوهای اصیل ایرانی چه بوده است. لباس تحت تأثیر دوران مختلف به نام (لباس های ادوار تاریخی) بوده که باز هم الگوی اصیل ایرانی داشته یا اقوام عشایر کوچ رو الگوهای خاص خودشان را داشتند که این الگو همیشه کمتر دست خورده و خیلی جزئی تغییر کرده است، پس چون اولویت ها و شناخت ها کم بوده و افرادی که در زمینه مد فعالیت می کردند به دنبال لباس اقوام نبوده این نوع پوشش مسکوت مانده اند.
با توجه به اینکه لباس اقوام در دوران طولانی هیچ حرکت ثمربخشی در آن ایجاد نشده و بیشتر افرادی که در روستاها و شهرستان ها زندگی می کردند کم کم به شهرها مهاجرت کردند دست خوش تغییرات و تحولات شده است
این کارشناس حوزه پوشاک اقوام افزود: باتوجه به رخدادهای چند دهه اخیر، پویشی را بعنوان پیوند فرهنگ اقوام پارس راه اندازی کردم تا دغدغه پوشاک را با کندوکاو در ریشه ها بررسی نماییم، برای اینکه هیچ زمان این ریشه لباس های اقوام مدنظر نبوده، پایدار هم نشده است. مد سنتی که از سمت شرق به ارمغان آورده می شود و برای چند صباحی در کنار الگوهای غربی مُد می شود که معمولاً پس از مدتی هم فراموش می شود. در نتیجه ما به صورت اصیل و ریشه ای لباس اقوام کشورمان نپرداختیم.
امیریان در ادامه باتوجه به تنوع لباس اقوام اظهار داشت: به جرأت می توانم بگویم هیچ کشوری به اندازه ایران تنوع لباس اقوام ندارد ولی با این غنی بودن ما حتی لباس ملی نداریم. کشورهای دیگر را بررسی نماییم می بینیم که لباس ملی و مخصوص خودشان را دارند اما ما حتی برای رفتن به المپیک یا فستیوال های جهانی هر سال تازه باید تصمیم بگیریم، طراحان را بسیج نماییم تا پوششی را طراحی نمایند و برای همان سال هم کاربرد دارد و سالهای بعد آن پوشش فراموش می شوند. برای اینکه هیچ اِلمان اصیل ایرانی در آن به کار نرفته است بلکه یک فرم تهیه می کنند و هیچ نماد ایرانی در آن ندارد.
این کارشناس حوزه لباس اقوام اظهار نمود: حوزه لباس اقوام از دقیق ترین و جذاب ترین الگویی است که هیچ الگویی با الگوی لباس اقوام ایرانی قابل رقابت نیست، این نوع لباس کاربردی ترین پوشش در طبیعت، نوع معیشت و زندگی سازگار است و با زیبایی عجین شده اند و ما این هوشمندی را در پوشش لباس اقوام می بینیم.
امیریان در مخاطب نبودن لباس اقوام میان مردم اظهار داشت: اگر لباس هایی که با اِلمان های سنتی و به نام پوشش لباس اقوام در مغازه ها و مارکت ها وجود دارد و طرفدار ندارند به سبب نبود طراحی هوشمندانه است.
او درباره ذائقه سازی حوزه مد و لباس و به خصوص پوشش اقوام اشاره کرد: افرادی که در این عرصه فعالیت دارند باید برای پیشرفت این حوزه تلاش کنند، جشنواره ها و نمایشگاه های ثمربخش برگزار کنند تا در معرفی لباس ها موفق باشند ما در این عرصه پویش های زیادی برگزار کردیم تا بوسیله جشواره ها و نمایشگاه ها لباس های اقوام را معرفی نماییم حتی به فعالانی که در این عرصه بعنوان طراح و تولیدکننده هستند باید آموزش داد که لباس های اقوام چه هستند و الگوهای سطح جهانی در این عرصه را مشخص کردیم اما واقعیت این است که بسترهای لازم در این عرصه را در اختیار نداریم و کاملاً دستمان بسته است.
امیریان اظهار داشت: دولت هیچ نوع حمایتی در زمینه لباس اقوام ایرانی نداشته و ندارد. البته با حضور خانم شفاپور در بنیاد ملی مد و لباس نیازهای این حوزه شناخته شده و به آن پرداخت می شود اما باز هم این حرکت کوچک است و باید در سطح ملی از آن حمایت کرد.
او درباره رفرنس معتبر و قابل استناد در حوزه لباس اقوام اظهار نمود: ما هر چه قدر در حوزه پوشش اقوام کار نماییم باز هم کم است، برای اینکه استان به استان، شهربه شهر، روستابه روستا لباس ها متفاوت می باشد، حتی من چندین سال می شود که در این عرصه فعالیت دارم هنوز نتوانسته ام مجموعه ای کامل از لباس اقوام تهیه کنم به حدی که تعدد در نوع پوشش زیاد و متنوع است. حتی منابع و رفرنس معتبر نداریم، ما تازه آغاز به مستندسازی در حوزه لباس اقوام کردیم.
به عنوان فعالان حوزه لباس اقوام از دیگر دستگاه های دولتی به غیر از بنیاد ملی مد و لباس توقع داریم دراین زمینه ورود جدی داشته باشند و ما را حمایت کنند
امیریان درباره به روزرسانی لباس اقوام با ذائقه امروزی مردم، اشاره کرد: قصد داشتیم که تعدادی از لباس های اقوام را به روزرسانی نماییم و بعنوان طراحی امروز وارد بازار نماییم اما دیدیم اصلاً لباس ها را از لحاظ الگو و برش ها نمی توانیم دستکاری نماییم الگو همانند پازل کنار هم بودند و قابل تغییر نبودند، می شد ساده سازی کرد اما تغییر الگو امکان پذیر نبود به حدی که این الگوها دقیق و ظرفیت طراحی شدند. تمام این کارها زمان بر است و نیروهای متخصص می خواهد که ما در این عرصه ضعیف عمل کردیم. می بینیم که بهترین و قوی ترین برندهای اروپایی از اِلمان های ایرانی استفاده می نمایند درحالی که ما از این امر غافل هستیم و نتوانستیم به خوبی موفق عمل نماییم.
او در ادامه اظهار نمود: امیدوارم کسانی بعنوان متولی متخصص در این عرصه ما را حمایت مالی و معنوی کنند تا بتوانیم راه درست دراین زمینه پیدا نماییم. ما در زمینه لباس های اقوام کتابی را تدوین کرده ایم که حتی از لحاظ مالی توانایی چاپ آنرا نداریم و حمایتی دراین زمینه نشده ایم. بعنوان فعالان حوزه لباس اقوام از دیگر دستگاه های دولتی به غیر از بنیاد ملی مد و لباس توقع داریم دراین زمینه ورود جدی داشته باشند و ما را حمایت کنند. شما بعنوان رسانه صدای ما را به گوش مسئولان و متولیان دولتی برسانید.
امیریان به تأثیرگذاری برگزاری جشنواره ها و فستیوال ها اظهار داشت: جشنواره دراین زمینه بطور قطع تأثیرگذار است، بالاخره جرقه ای میان مردم ایجاد می شود که ببینند لباس های اقوام چه طرح و شکلی هستند یا مادران و مادربزرگان زمان های گذشته چه لباس هایی را انتخاب می کردند. ما باید برای آیندگان نشانه ها و اِلمان ها را شناسایی نماییم و به یادگار بگذاریم تا بدانند لباس اقوام چه بوده است اگر چنین کاری نکنیم بطور قطع به دست فراموشی سپرده می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب