در نشست تخصصی جایزه فیروزه مطرح شد
احیای عروسك ها با هدف افزایش هویت اجتماعی مردم محلی
افسانه احسانی، مؤلف و کارشناس می گوید، هویت اجتماعی مردم محلی را به کمک احیای عروسک ها افزایش دهیم.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، نشست «اسباب بازی و عروسک، رد پای هنرمند در بازآفرینی و تولید عروسک ها و اسباب بازی های بومی» اجرا شد. در این جلسه افسانه احسانی، مؤلف و کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، با اشاره به اجرای طرح بقچه ایرانی، در مورد این طرح توضیح داد: یکی از برنامه هایی که در جوامع محلی برگزار کردیم ماموریت بقچه ی ایرانی بود. با هدف بازآفرینی هنرهای سنتی، برایشان فضایی برای معیشت ایجاد نماییم. یعنی بجای قطع درخت بلوط برای تهیه ی ذغال، بجای آن عروسک های زاگرس درست کنند و با فروش عروسک ها بتوانند درآمد به دست بیاورند.
او اضافه کرد: یکی دیگر از اهداف ما از این طرح تسهیلگری و توان افزایی جوامع بومی جهت تولید محصولات باکیفیت ایرانی بود که به دنبال آن سبب کاهش وابستگی به سایر کشورها می شود. همین طور هدف دیگر ذائقه سازی و بازارسازی برای این محصولات بومی بوده است.
افسانه احسانی با اشاره به تفاوت هنرمندان بومی و هنرمندان شهری اظهار نمود: تفاوت هنرمندان بومی و هنرمندان شهری در این است که دسته ی دوم به شکل آکادمیک سواد و مهارتی را به دست می آورند اما هنرمندان بومی معمولاً سواد ندارند اما دانا هستند، تجربه ی زیستی دارند و حافظه ی تاریخی شان میراث ملموس را از اجدادشان به ما رسانده است.
این کارآفرین اجتماعی با طرح سوال اینکه چرا بازآفرینی عروسک های بومی میراث ناملموس اهمیت دارد، توضیح داد /: طبق کنوانسیون ۲۰۰۳ میراث فرهنگی ناملموس یا میراث زنده انگیزه ی اصلی تنوع فرهنگی ما و حفظ آن، ضمانتی برای تداوم نوآوری است. این کنوانسیون میراث فرهنگی ناملموس را مجموعه ی آداب و رسوم، اجراها، نمایش ها و نیز دانش هایی می داند که جوامع، گروه ها و افراد آنها را قسمتی از میراث فرهنگی خود محسوب می کنند.
احسانی اشاره کرد: در گروه بقچه ی ایرانی با شروع فعالیت از سال ۱۳۹۲ تا حالا سعی کردیم تا عروسک های روستای در خراسان جنوبی در مرز افغانستان را بازآفرینی نماییم. ۷۵۰۰ عروسک بومی این منطقه به همراه ۷۵۰۰ جلد کتاب از طرف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تولید شده و مقرر است به بازار ارائه شود.
این فعال حوزه گردشگری افزود: برای شروع این طرح ابتدا بررسی کردیم که کدام روستاها پتانسیل کارآفرینی را دارند به این معنا که محصولی از خود روستا بیرون می آید که با اصالت و هویت آن روستا هم راه است. من بعنوان یک پژوهشگر با شناسایی این پتانسیل ها و با کمک از از بزرگان و ریش سفیدان روستا کار را شروع کردیم. با ارزیابی طرح ها اثرات مثبت و منفی فرهنگی و اجتماعی و محیط زیستی آنرا سنجیدیم.
احسانی در مورد گام های این طرح فرهنگی بیان کرد: گام های این طرح بطور خلاصه از این قرار است: رفتن به میان مردم، تجربه ی زندگی بین آنها، آموختن از آنها، دوست داشتن شان، یافتن افراد توانمند گروه و کمک و پشتیبانی.
وی اظهار داشت: یکی از دلایلی که در پروسه کارآفرینی توجه ما را به خود جلب کرد این بود که عروسک ها به جامعه بومی احساس افتخار می داد و بین نسل ها ارتباط برقرار می کرد.
احسانی بیان کرد: یکی از نکاتی که برای ما اهمیت داشت دوری کردن از رقابت های ناسالم بود، ما به دنبال این بودیم که فرصت کسب تجربه را برای مردم محلی فراهم نماییم و اعتمادشان را به یکدیگر افزایش دهیم و همین طور هویت اجتماعی آنها را افزایش بدهیم. علاوه بر این هدف ما این بود که سرمایه گذاران و سخنرانان بومی داشته باشیم.
احسانی همین طور افزود: از نقاط قوت فعالیت ما حضور داوطلبانی بود که در دوره های آموزشی گردشگری دوست داشتند گام به گام با ما همراه شوند و کار بزرگشان این بود که عروسک ها را در نمایشگاه ها و بازارهای گوناگون به فروش می رساندند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب