سالروز شهادت فرمانده محبوب
به گزارش دست و هنر «مهدی زین الدین» که بود و در جنگ چه کرد؟ او یکی از فرماندهان محبوب جبهه ها بود.
به گزارش دست و هنر به نقل از ایسنا، مهدی زین الدین سال ۱۳۳۸ هجری شمسی در تهران متولد شد. در اوان کودکی قرآن را بدون معلم و استاد یاد گرفت. بعد از ورود به دبستان در اوقات بیکاری به پدرش که کتابفروشی داشت، کمک می کرد و بعنوان یک فرزند، پدر و مادر را در امور زندگی یاری می داد.
از خصوصیات بارز او به شجاعت و شهامت اشاره شده است. خط شکنی شبهای عملیات و جنگیدن با دشمن در روز و مقاومت در مقابل سخت ترین پاتک ها به خاطر این روحیه بود.
به دلیل اهمیتی که برای مسائل معنوی قائل بود نماز را به تانی و خلوص مخصوصی به پا می داشت. فردی سراپا تسلیم بود و توجه به دعا، نماز و جلسات مذهبی از همان دوران کودکی در زندگی اش متجلی بود. با علاقه خاصی به بسیجی ها توجه می کرد. برای رسیدگی به وضعیت نیروها و آگاه شدن از احوال رزمندگان خود به واحدها، یگان ها و مقرهای لشکر سرکشی و به مشکلات آنان رسیدگی می کرد. همواره سفارش می کرد نسبت به رزمندگان احترام قائل شوند و همیشه خودشان را نسبت به آنها بدهکار بدانند.
شیفتگی و محبت ویژه ای به خاندان (ع) داشت. از صمیم قلب به امام خمینی(ره) عشق می ورزید و از دستورات و فرامین آن حضرت تبعیت می کرد. به دقت پیام ها و سخنرانی های ایشان را گوش می داد و تلاش می کرد که همان را ملاک عمل خود قرار دهد و از حدود تعیین شده به هیچ وجه تجاوز نکند. می اظهار داشت: «ما چشم و گوشمان به رهبر است، تا ببینیم از آن کانون و مرکز فرماندهی چه دستوری می رسد، یک جان که سهل است، ای کاش صدها جان می داشتیم و در راه امام فدا می کردیم.»
اهمیت دادن به حفظ اموال بیت المال
حفظ اموال بیت المال برای زین الدین از اهمیت خاصی برخوردار بود. همواره در مسئولیت و جایگاهی که قرار داشت نهایت دقت خویش را به کار می برد تا اسراف و تبذیر نشود. بارها می اظهار داشت: در مقابل بیت المال مسئول هستیم. در استفاده از نعمت های الهی و حتی غذای روزمره میانه روی می کرد. خویش را آماده رفتن کرده بود و همواره برای کم کردن تعلقات مادی تلاش می کرد. در مناجات و راز و نیازهایش این جمله را بارها تکرار می کرد: ای خدا! این جان ناقابل را از ما قبول بفرما و در عوض آن، فقط اسلام را پیروز کن.
از آن جا که رزمنده ها، او را بعنوان الگویی برای خود قرار داده بودند، تلاش می کردند اخلاق و رفتارشان مثل او باشد. خیلی ها شیفته اخلاق، رفتار، مدیریت و فرماندهی او بودند و او را یک برادر بزرگتر و معلم اخلاق می دانستند. چونکه او پیش از آنکه لشکر را بسازد، خویش را ساخته بود. اخلاق و رفتار او باتوجه به اقتضای مسئولیت های نظامی اش که دارای صلابت و قدرت خاصی بود، زمانی که با بسیجیان مواجه می شد برادری صمیمی و دلسوز برای آنها بود.
مهدی زین الدین در زمینه تربیت کادرهای پرتوان برای مسئولیت های مختلف لشکر بگونه ای برنامه ریزی کرده بود که در واحدهای مختلف، حداقل سه نفر در رأس امور و در جریان کارها باشند. می اظهار داشت: من خیالم از لشکر راحت است. اگر چند ماه هم در لشکر نباشم مطمئنم که هیچ مساله ای به وجود نخواهد آمد. در کنار او صدها انسان ساخته شدند، چونکه رفتار و صحبت هایش در عمق جان نیروهای رزمنده می نشست. بارها بعد از سخنرانی، او را در آغوش خویش می کشیدند و بر بالای دست هایشان بلند می کردند.
او یکی از فرماندهان محبوب جبهه ها به شمار می آمد و فرماندهی بود که بر دیگران تأثیر داشت؛ درصورتیکه گفته می شود ۷۰ درصد نیروهای پاسدار و بسیجی آن لشکر نماز شب می خواندند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جزو نخستین کسانی بود که جذب نهاد جهادسازندگی شد و با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قم به این نهاد پیوست. ابتدا در قسمت پذیرش و بعد از آن بعنوان مسئول واحد اطلاعات سپاه قم به فعالیت پرداخت.
زین الدین در زمان مسئولیت خود در واحد اطلاعات (که همزمان با غائله خلق مسلمان و توطئه های ضدانقلاب در قم بود) در خنثی کردن حرکت های گروهک ها نقش بسزایی داشت.
آغاز جنگ تحمیلی
با آغاز تهاجم دشمن بعثی به مرزهای ایران، زین الدین بی درنگ بعد از گذراندن آموزش کوتاه مدت نظامی، به همراه یک گروه ۱۰۰نفره خویش را به جبهه رساند و به نبرد ضد بعثی ها پرداخت.
پس از مدتی مسئول شناسایی یگان های رزمی شد و پس از آن هم مسئول اطلاعات - عملیات سپاه دزفول و سوسنگرد شد. در این مسئولیت ها تا عمق مواضع دشمن نفوذ می کرد و با شناسایی دقیق و هدایت رزمندگان، ضربات کوبنده ای بر پیکر دشمن وارد می آورد. بخشی از موفقیت های به دست آمده توسط رزمندگان در عملیات فتح المبین، مرهون تلاش و زحمات او و همکارانش در زمان تصدی مسئولیت اطلاعات - عملیات سپاه دزفول و محورهای عملیاتی بود.
زین الدین در عملیات بیت المقدس مسئولیت اطلاعات - عملیات «قرارگاه نصر» را برعهده داشت و در عملیات رمضان بعنوان فرمانده تیپ علی بن ابیطالب(ع) - که بعدها به لشکر تبدیل شد - انتخاب گردید.
در عملیات رمضان، تیپ علی بن ابیطالب(ع) جزو یگان های مانوری و خط شکن بود و با قدرت فرماندهی و هدایت ایشان - در به کارگیری صحیح نیروها و موفقیت آن یگان در این عملیات - بعدها این تیپ به لشکر تبدیل شد.
لشکر علی بن ابیطالب(ع) در تمام صحنه های نبرد سپاهیان اسلام (عملیات محرم، والفجر مقدماتی، والفجر ۳ و والفجر ۴) خط شکن و بعنوان یکی از یگان های همیشه موفق، نقش حساس و تعیین کننده ای را برعهده داشت.
عملکرد این یگان همگام با سایر یگان ها در عملیات پیروزمندانه خیبر بسیار معروف است. هنگامی که دشمن از هوا و زمین و با انواع جنگ افزارها و هواپیماهای توپولوف و میگ و بمب های شیمیایی و پرتاب یک میلیون و ۲۰۰ هزار گلوله توپ و خمپاره، جزایر مجنون را آماج حملات خویش قرار داده بود، او و یگان تحت امرش تا آخرین نفس جنگیدند و دشمن را به عقب راندند و جزایر را حفظ کردند.
نحوه شهادت
در آبان سال ۱۳۶۳ زین الدین به همراه برادرش مجید (که مسئول اطلاعات و عملیات تیپ ۲ لشکر علی بن ابیطالب(ع) بود) برای شناسایی منطقه عملیاتی از باختران به سمت سردشت حرکت می کنند. در آن جا به هم رزمانش می گوید: من چند ساعت پیش خواب دیدم که خودم و برادرم شهید شدیم. موقعی که عازم منطقه می شوند، راننده شان را پیاده کرده و می گویند: خودمان می رویم. حتی در مقابل درخواست یکی از رزمنده ها، در خصوص همراه شدن با آنها، برادر مهدی به او می گوید: تو اگر شهید بشوی، جواب عمویت را نمی توانیم بدهیم، اما ما دو برادر اگر شهید بشویم جواب پدرمان را می توانیم بدهیم.
فرمانده محبوب بسیجی ها، سرانجام بعد از سالیان طولانی دفاع در جبهه ها و شرکت در عملیات و صحنه های مختلف، در درگیری با ضدانقلاب به شهادت رسید.
منبع: dastohonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب