در جشنواره رازگشا مطرح شد؛
مبنای اتاق فرار بازی و ذاتش سرگرمی است
دبیر دومین جشنواره رازگشا اظهار داشت: مبنای اتاق فرار، بازی و گیم و ذاتش سرگرمی است، اما داستان دارد. دکور دارد. فضا سازی دارد. موسیقی دارد و شخصیت و کاراکتر دارد.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، مدتی است از آغاز دومین دوره جشنواره رازگشا که رقابتی جدید و نوآور در حوزه سرگرمی با محوریت اتاق فرار است، می گذرد. این رویداد حضور مسیح خدابخشیان نماینده انجمن بازی های فکری فدراسیون ورزش های همگانی، وحید جابرزاده نماینده فعالان اتاق فرار و محمدپارسا بیدگلی دبیر این دوره از رویداد مذکور بعنوان اعضای شورای سیاستگذاری درحال برگزاری است.
بیدگلی دبیر جشنواره و فعال حوزه اتاق فرار در توضیح کلی این جشنواره اظهار داشت: معمولا پدیده هایی که ظهور خلاقیت در آنها رواج دارد و به شکلی ذات شأن با خلاقیت گره خورده، دارای این ظرفیت هستند که مدام آثار نو و جدید در آنها به وجود بیاید، برای رونق بخشیدن به این خلاقیت و زنده نگه داشتن این پدیده ها، جشنواره ها می توانند نقش مهمی را ایفا کنند.
جشنواره رازگشا هم با همین نگاه و با عنایت به ظرفیت فراوان و عجیب پدیده ی اتاق فرار به وجود آمده تا نقش خودش را در این صنعت ایفا کند. جشنواره رازگشا در دو بخش کلی برگزار می شود. اول بخش طراحی اتاق فرار است، بسیاری از مخاطبان این صنعت علاقه به طراحی اتاق فرار جذابی دارند، اما به هر علتی برای این کار اقدام نمی کنند. جشنواره رازگشا این دلیل را به تمام علاقه مندان این صنعت می دهد تا دست بجنبانند و آنچه که در ذهن دارند را، به عرصه ظهور نزدیک کنند.
بخش دوم جشنواره در رابطه با تقدیر و معرفی بهترین اتاق فرارهای افتتاح شده در سال ۱۳۹۹ است. بخشی جذاب و رقابتی که بین فعالین این حوزه برقرار خواهد شد. تلاش شده فرآیند داوری درست و شفافی عرضه شود تا به واقع برترین ها انتخاب شوند.
وحید جابرزاده، نماینده فعالان اتاق فرار، درباره تفاوت دومین دوره جشنواره رازگشا با دوره ی پیشین آن اظهار داشت: در دوره دوم جشنواره رازگشا، ضمن بررسی و اصلاح دقیق ضعف ها و کاستی هایی که در دوره اول وجود داشت، تلاش کردیم مردمی و شفاف بودن روند جشنواره را به صورت اصولی داشته باشیم، رازگشا جشنواره ای ملی است و انتظار می رود تمامی استان ها در بحث بهترین طرح ها مشارکت حداکثری داشته باشند. همینطور علاوه بر جوایز نفیس برای برگزیدگان برتر، امکان ارتباط با مجموعه های اتاق فرار هم امکان پذیر بوده تا برگزیدگان بتوانند طرح های بالقوه خویش را بالفعل تبدیل کنند
وی اظهار داشت: جهت ارتقا سطح کیفی اتاق های فرار با فعالان این حوضه مبادرت به تهیه پادکست کرده ایم که هر چه بهتر این صنعت را بهبود بخشیم و هم در این دوره تلاش شده از اتاق های فرار سال ۱۳۹۹ تجلیل و برگزیدگان در بخش های اصلی و فرعی نامبرده و تندیس جشنواره رازگشا هم اهدا گردد. ساز و کار داوری در این بخش بسیار شفاف و دقیق بوده که تمام پتانسیل یک اتاق فرار را در برخواهد گرفت.
جابرزاده درباره این سوال که چه قشری از جامعه می تواند به صورت کلی، مخاطب این جشنواره و یا سرگرمی باشد، پاسخ داد: تمام تلاش شورای سیاستگذاری رازگشا و به دنبال آن جشنواره ملی رازگشا، فراگیر کردن این صنعت بین تمام اقشار جامعه است، اتاق فرار دانش آموزی، اتاق فرار کودکان و … همه و همه نشان از تلاش جشنواره رازگشا برای استفاده عموم از این صنعت است. و اساسا با پیگیری های صورت گرفته، حتی کسانی که طرح مناسبی را عرضه کنند، امکان برخورداری از پتانسیل مجموعه های به نام را خواهند داشت تا آنها را عملی کرده و خط فکر خویش را در آن ایفا کنند.
بیدگلی هم در پاسخ به این سؤال که ظرفیت های اتاق فرار را چه می دانید، اظهار داشت: اتاق فرار به واقع پدیده عجیبی ست. از آنجائیکه وجوه مختلفی از هنرها و مهارت های متفاوت می تواند در آن ظهور و بروز پیدا کند، بدون آنکه اصطلاحاً از آن بیرون بزند. به تعبیر بهتر، اتاق فرار فرم حیرت انگیزی ست که هر محتوایی را می تواند درون خودش جای دهد و تعمیق ببخشد. اتاق فرار مبنایش بازی و گیم و ذاتش سرگرمی است، اما داستان دارد. دکور دارد. فضا سازی دارد. موسیقی دارد. شخصیت و کاراکتر دارد. همه این ها شما را یاد چه چیزی می اندازد؟ سینما؟ تئاتر؟ درست است. اما اگر بگویم اتاق فرار می تواند از این ها هم جلوتر باشد بیراه نگفته ام. می دانید چرا؟ چون در سینما شما صرفا دریافت کننده اید. اما در اتاق فرار شمایید که نقش اول را بازی می کنید. همه چیز بستگی به شما دارد. پس میتوان اظهار داشت که اتاق فرار پتانسیل آنرا دارد که تجربه ی عمیقی را برای مخاطبش رقم بزند. حتی عمیق تر از سینما. حالا با این پتانسیل میتوان نگاه های دیگری هم به اتاق فرار داشت. نگاهِ محتوای ارزشی، سرگرم آموزی و روانشناختی همچون ی این نگاههای متفاوت می باشد که می توانند در اتاق فرار پر و بال بگیرند. البته این هایی که گفته شد ظرفیت های اتاق فرار است، این که هم اکنون این صنعت در چه نقطه ای از کمال خود ایستاده، بحث مفصل دیگری ست.
مسیح خدابخشیان نماینده انجمن بازی های فکری وزارت ورزش و جوانان و فعال حوزه بازی های اتاق فرار، درباره رویکرد اساسی این جشنواره و آنکه این جشنواره به دنبال چه چیزی است اظهار داشت: اگر بخواهم در یک جمله رویکرد کلی جشنواره رازگشا را بیان کنم، عمق بخشی به کسب و کار اتاق فرار است. متأسفانه در دو سال گذشته، تفریح اتاق فرار بیشتر از هر زمان دیگری از اصالت خود فاصله گرفته است. همانگونه که احتمالاً اطلاع دارید، اتاق فرار در ایران زیرمجموعه بازی های فکری است و در دنیا هم این بازی بعنوان یک بازی ماجراجویانه در فضای واقعی که بر پایه حل معماست معرفی می شود اما متأسفانه در ایران روز به روز از این تعاریف فاصله گرفتیم. از طرفی به غیر از معدودی از فعالان این حوزه، هیچ گونه ارتباط مؤثری بین مجموعه های اتاق فرار با بحث های آموزشی، تیم سازی و موارد مشابه وجود ندارد. امیدواریم مثل دوره گذشته در جریان برگزاری جشنواره رازگشا، ضمن تولید محتوای مناسب با همکاری فعالان این حوزه در جهت صدمه شناسی بیشتر، دانش آموزان و دانشجویان را به طراحی و ایده پردازی در حوزه اتاق فرار ترغیب نماییم.
وی اضافه کرد: در جریان جشنواره از اتاق فرارهای برتر سال ۹۹ هم تقدیر به عمل آمده و امیدواریم در فرآیندی شفاف، از تلاشهای طراحان برتر تقدیر نماییم. در واقع در بخش بهترین ها، رویکرد اصلی ما شفافیت است و امیدواریم بتوانیم در سال های آینده رو به پیشرفت باشیم.
نماینده انجمن بازی های فکری وزارت ورزش در پاسخ به این سؤال که پارسال انتقاداتی در خصوص چیره بودن ژانر وحشت بر این سرگرمی مطرح بود. آیا سال جاری شرایط، تفاوتی نسبت به گذشته داشته، اظهار داشت: حقیقتاً خیر! شرایط نه تنها بهتر نشده بلکه بدتر شده است. پیش از هر چیز لازم است تاکید کنم، بنده وجود ژانر ترس را یک مشکل نمی دانم. مشکل اصلی اینجاست که اولاً، بخش عمده ای از اتاق فرارهایی که با ژانر وحشت هستند در عمل اتاق فرار در ژانر ترسناک نیستند و میتوان نام آنها را خانه وحشت یا همان هانتد هاوس گذاشت. در واقع برخی از افراد از آنجاییکه حوصله ی دردسرِ تعریف و ایجاد یک تفریح نوین در ایران را ندارند از نام و ترند دیگری که افراد دیگری برای آن زحمت کشیده اند سو استفاده می نمایند.
خدابخشیان در ادامه اظهار داشت: این کار سبب شده که در عمل تعریف اتاق فرار برای مردم این شده: اتاقی که مقرر است در آن بترسیم!! حتی این تعریف به اندازه ای پیش رفته که چند وقت قبل از یکی از مسؤولان اداره کل ورزش و جوانان به اتاق فرار می گفت اتاق ترس! این تعریف غلط نه تنها سبب شده خیلی از مخاطبان بازی فکری حتی فکر تجربه اتاق فرار را از ذهنشان بیرون کنند بلکه این تفریح را در عمل به یک بازی غیرخانوادگی تبدیل نموده است. متأسفانه در ۲ سال گذشته برخی وبسایت های اینترنتی واسطه فروش با هدف صرفا درآمدزایی، یک جامعه مخاطب مخصوصی بوجود آورده اند که بین اتاق های ترسناک زیرزمینی در گردش هستند و تلاش می کنند از مخاطبان جیغ بیشتر و به تبع آن پول بیشتری در آورند.
وی اظهار داشت: نکته قابل ذکر و البته تاسف آور این است که از حدود ۸۴ بازی اتاق فراری که در سال ۱۳۹۹ در تهران تأسیس شده اند، ۹۷ درصد ترسناک بوده اند و البته تقریباً ۳۵ بازی در کمتر از ۱۸ ماه تعطیل شده اند! این در شرایطی است که در شهرهای با جمعیت نصف تهران در کشورهای اروپایی عمر بازی های اتاق فرار ۳ تا ۴ سال است. فکر، معما و خلاقیت نفس های آخر رو می کشند و اگر شرایط به شکل کنونی ادامه پیدا کند، تا ۱-۲ سال آینده چیزی به نام معما و فکر کردن در بازی های اتاق فرار را شاهد نخواهیم بود و می توانیم مرگ رسمی فکر و معما را اعلام کنیم!
این مطلب دست و هنر مورد پسنده؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب دست و هنر مرتبط
نظرات کاربران دست و هنر در مورد این مطلب