یك كارگردان تئاتر هشدار داد:
افزایش نفوذ رفاقت ها در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان
به گزارش دست و هنر همدان یک کارگردان تئاتر ضمن اشاره به افزایش نگران کننده نفوذ رفاقت ها در این دوره از جشنواره اظهار داشت: هر دبیری می آید به جای تقویت تئاتر کودک، به دنبال اضافه کردن بخش های دیگر است.
بهرام دوست قرین در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه قدر جشنواره تئاتر کودک و نوجوان دانسته نمی گردد، اظهار نمود: اگر درست به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نگاه شود و بودجه مناسبی به آن اختصاص پیدا کند در نوع خود رویداد عظیمی است.
وی داشتن دبیرخانه دائمی و فعال در محل برگزاری جشنواره را از ضروریات دانست و مطرح کرد: هم اکنون اسماً دبیرخانه در همدان وجود دارد اما آنطور که باید فعالیت ندارد و نمی تواند به صورت متمرکز در طول سال فعال باشد و تصمیم گیری و برنامه ریزی کند.
دوست قرین افزود: دبیرخانه باید اتاق فکر و دبیر دائم داشته باشد تا ضمن برگزاری جلسات، برنامه ریزی ها و اقدامات لازم در طول سال انجام گیرد و از کارها حمایت شود تا قدرتمند در جشنواره حضور یابند.
وی با انتقاد از ورود یک شبه ی دبیر جشنواره به استان بیان نمود: حداقل دو تا سه هفته پیش از آغاز جشنواره، دبیر باید در محل مستقر شود اما متأسفانه مستقر نیست و دبیرخانه اتاق فکر و کارشناس ندارد و همه صحبت ها در حد شعار باقی می ماند.
به قول این کارگردان، اگر جشنواره در همدان برگزار می گردد باید به همدانی ها اعتماد و صفر تا صد کار به آنها سپرده شود به طوریکه امور واگذار شده به استان از افتتاحیه، اسکان و سالن ها گرفته تا مراسم اختتامیه همواره به بهترین نحو انجام شده است کما این که افتتاحیه جشنواره ۲۷ام خیلی خوب بود.
وی بعنوان فردی که سالهای سال در جشنواره های مختلف و تمام جشنواره های بین المللی حضور داشته، برگزاری ۲۶ دوره جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان را بی نظیر عنوان نمود و اظهار داشت: انتخاب داوران با تهران است البته همدان هم نظراتی دارد اما دو، سه دوره اخیر در انتخاب دبیر سخت گیرانه عمل نمی گردد به طوریکه دبیر جشنواره باید روابط بسیاری با هنرمندان داخلی و خارجی داشته باشد، انتخاب کارها بسیار مهم می باشد، وقتی می گوییم جشنواره بین المللی است بنا نیست اسم چهار تا کشور همسایه را بیاوریم بلکه باید تبادل فرهنگ و هنر صورت گیرد، چهار تا بنگاه حرفه ای تئاتر بیایند و به تبادل تجربیات خود با هنرمندان ایرانی بپردازند.
وی افزود: صرف این که بگوییم جشنواره بین المللی است، به خاطر کم کردن هزینه ها و یا به دلیل نبود ارتباط برای آوردن کشورهای مطرح و قدر در زمینه تئاتر کودک و نوجوان، از کشورهای همسایه به جشنواره راه می یابند.
دوست قرین به دبیری شهرام کرمی در دوره های گذشته جشنواره اشاره نمود و خاطرنشان کرد: در زمان دبیر کرمی کشورهای صاحب بنگاه تئاتر به استان می آمدند که از همدانی ها و تهرانی ها دعوت نمودند در آن کشورها اجرا کنند.
وی با تاکید بر این که باید از بنگاه های بین الملل تئاتر بهره برده و جشنواره را بین المللی نماییم، مطرح کرد: اگر امکان برگزاری جشنواره به صورت بین المللی به هر علتی وجود ندارد، ملی برگزار کنید چونکه قرار نیست ما هزینه نماییم و کشور دیگری را بیاوریم و تئاتر یادشان بدهیم، مقرر است تئاتر بین الملل را بیاوریم که تئاتر یاد بگیریم.
این کارگردان افزود: چرا باید برای حضور گروههای ضعیف هزینه نماییم، باید جشنواره را ملی کرده و هزینه ها را به گروههای داخلی بدهند.
وی یکی دیگر از ایرادات جشنواره را این گونه اظهار داشت: اسم جشنواره تئاتر کودک و نوجوان است و باید در دو بخش کودک و نوجوان تمرکز شود اما یک دوره بخش خردسال و این دوره هم سه بخش به آن اضافه شده است در واقع هر دبیر می آید به جای تقویت تئاتر کودک، به دنبال اضافه کردن بخش های دیگر است.
دوست قرین با انتقاد از اضافه کردن بخش هایی نظیر خیمه شب بازی و نقالی به جشنواره خاطرنشان کرد: این بخش ها خود به صورت جداگانه جشنواره تخصصی دارند و دیگر احتیاج به ورود آنها به جشنواره تئاتر کودک نیست همینطور بخش میهمان معلوم نیست توسط چه تیمی بازنگری و پذیرش شده، از چه کانالی وارد شده اند؟
وی تاکید کرد: هزینه های جنبی باعث می شود به بخش اصلی کودک و نوجوان به صورت دقیق رسیدگی نشود در واقع طی دو سه سال گذشته مرکز هنرهای نمایشی توجهی به این مورد نمی کند در صورتی که جا دارد به این قضیه بسیار بهتر و بیشتر اهمیت داده شود.
به قول این کارگردان، اگر اساسنامه جشنواره تدوین شود، دامنه کار و بخش ها مشخص می شود و انتخاب کارها تا حد زیادی از حالت سلیقه ای بودن خارج می شود.
ایشان در ادامه از گردآوری کتابی از برگزاری ۲۶ دوره جشنواره بوسیله ی یک غیرهمدانی انتقاد نمود و اظهار داشت: این فرد بسیار محترم است اما حدود هشت سال است وارد جشنواره شده و چهار، پنج دوره اصلاً درگیر جشنواره نبوده است. ازاین رو این سوال پیش می آید چرا نگارش این کتاب به فردی واگذار شده که پراکنده در جشنواره حضور داشته است؟ باید پذیرفت که رفاقت بازی به جشنواره ضربه می زند.
وی افزود: با عنایت به این که جشنواره در همدان برگزار می شود، همدانی های زیادی هستند که هم مدرک تحصیلی بالایی دارند و هم در تمام بخش های مختلف جشنواره حضور مداوم داشته اند، بعنوان مثال باید به فردی چون محمدجواد کبودراهنگی که از پایه، بنیان جشنواره را نهاده و بهترین نویسنده و کارگردان ایران است و ۲۷ دوره درگیر جشنواره بوده، نگارش کتاب را واگذار می کردند.
وی ضمن اشاره به افزایش نگران کننده نفوذ رفاقت ها در این دوره از جشنواره بیان نمود: بنده این دوره در جشنواره حضور ندارم، این که انتظار داشته باشم در همه دوره ها کار ببرم، درست و منطقی نیست اما این انتظار را دارم که سطحی نگری انجام نشود، نگاه رفاقت بازی در انتخاب آثار نباشد.
وی افزود: اگر جشنواره با توان بسیار زیادی برگزار گردد حتی اگر حضور هم نداشته باشم اشکالی ندارد و حضور لایق تر از ما خوشحال کننده است اما این که هر کسی صندلی خویش را نداشته باشد، نگران کننده است.
وی اظهار نمود: باید در انتخاب دبیر جشنواره دقت بیشتری شده و با توجه با تونایی ها دبیر انتخاب گردد و حداقل دبیری چند دور را بر عهده داشته باشد.
این کارگردان تئاتر در انتها مطرح کرد: داوران این دوره باسواد و خوب هستند و شاید تنها نقطه قوت این دوره داوران خیلی خوب آن باشد.
منبع: dastohonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب