پاسخ یك پژوهشگر؛
پژوهش دفاع مقدس به دنبال چیست؟
به گزارش دست و هنر یك راوی و پژوهشگر دفاع مقدس اظهار داشت: اگر ما قبول نماییم پژوهش ها می خواهند به ما چرایی و دلیلهای و چگونگی، آغاز، تداوم و اختتام جنگ را بگویند، باید به همین اسناد تكیه نماییم.
به گزارش دست و هنر به نقل از ایسنا، یدالله ایزدی راوی و پژوهشگر دفاع مقدس كه در نخستین جلسه هم اندیشی با پژوهشگران دفاع مقدس سخن می گفت، با اشاره به اینكه پژوهش در حوزه جنگ ایران و عراق موضوعی ثانویه، مترتب بر خود واقعه است، توضیح داد: اگر این تعریف را بپذیریم كه جنگ یك واقعه و رخدادی است كه در یك جغرافیا و تاریخ با دامنه و ابعاد مختلف اتفاق افتاده، پژوهش در سوژه جنگ امری است كه بعد اتفاق افتاده است.
وی اضافه كرد: البته مشابه پژوهش ممكنست در دل گزارش های زمان واقعه وجود داشته باشد. یك مقداری به تحلیل نزدیك بوده باشد ولی تعریفی كه از پژوهش می نماییم امر ثانویه و امر مترتب بر خود اصل واقعه است كه جنگ است و حتی نتایج آن می باشد.
راوی و پژوهشگر دفاع مقدس با اشاره به اینكه برمبنای تقسیم بندی دو دسته افراد هستند كه جنگ را روایت می كنند، بیان كرد: دسته اول كسانی هستند كه دارای تجربه زیستی در محیط حادثه هستند. خبرنگاران، فرماندهان و راویان و همه كسانی كه در دل حادثه بودند امروز در چارچوب خاطره، داستان یا خاطرات خودنگاشت، هر چیزی را كه تولید می كنند برمبنای مشاهدات و زیستن در محیط حادثه روایت می كنند.
وی افزود: دسته دوم كسانی هستند كه یا سنشان اجازه نمی دهد یا این فرصت برایشان فراهم نبوده در صحنه حضور نداشتند اما بعنوان پژوهشگر برمبنای مطالعه اسناد و منابع، امروز جنگ را روایت می كنند.
ایزدی با اشاره به نقش و اهمیت سند و لطمه هایی كه در سند پژوهی در روایت تاریخی جنگ ایران و عراق وجود دارد، اظهار داشت: هم نقش و اهمیت سند و هم مهم تر از آن تجزیه وتحلیل اسناد، موضوعی مهم می باشد. چون خیل عظیم پژوهشگران در حوزه جنگ ایران و عراق وقتی كه به منابع بازگشت می كنند درك و برداشت و یافته هایی از این اسناد دارند كه در برخی از موارد كه ما از آن به لطمه یاد می نماییم، پژوهش آنها با حقیقت آنچه اتفاق افتاده، فاصله پیدا می كند.
وی تصریح كرد: در برخی از نتایج و آثار پژوهش تاریخی می بینیم آن هایی كه در بخش خاطرات وارد شده اند كمتر در معرض این لطمه اند و آن هایی كه در پژوهش های تاریخی هستند بعضاً اظهارات یا ادعاهایی را مطرح می كنند، كه منتقدان بسیار زیادی در پذیرفتن آنچه این پژوهش بعنوان یك واقعیت تاریخی دارد آنرا ارائه می دهد، وجود دارد.
راوی و پژوهشگر دفاع مقدس با اشاره به اینكه پژوهش برای یافتن جواب است، اشاره كرد: بدین سبب اگر جواب های از پیش تعیین شده ای مشخص باشد و وجود داشته باشد، ضرورتی به پژوهش نیست در برخی از موارد كه پاسخ های روشنی وجود ندارد این پژوهش است كه لزوم پیدا می كند.
وی اضافه كرد: اگر ما قبول نماییم پژوهش ها می خواهند به ما چرایی و دلیلهای و چگونگی، آغاز، تداوم و اختتام جنگ را بگویند، باید به همین اسناد تكیه نماییم. اسنادی كه دلیلهای و چرایی آغاز جنگ را به ما می گویند و دلیلهای و چگونگی جنگ هشت ساله را برای ما با همه نقدهایی كه گاهی به برخی از مقاطع وجود دارد، روایت می كنند.
ایزدی با اشاره به اینكه مركز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس از دو بخش اسنادی و پژوهشی تشكیل شده است، توضیح داد: در بخش اسنادی، این مركز اسناد بسیار مهمی را دارد. پاره ای از اسناد مكاتبات، مراسلات و مكتوبات هستند یعنی همه داده های مكتوبی كه بین اجزای این سازمان ردوبدل شده، جمع آوری شده اند ازجمله كالك ها، نقشه ها و دستورهای عملیاتی. این ها قسمتی از اسناد هستند كه راویان خیلی در تولیدشان نقشی ندارند و بیشتر آنها را جمع آوری كرده اند.
وی به دسته دوم اسناد پرداخت و اظهار داشت: دسته دوم، اسنادی هستند كه تولیدشده قدرت ذهن و قلم كسانی هستند كه پس از جنگ به آنها راوی اطلاق شد. مثل دفاتر و گزارش عملیات ها. آنچه در تولید این آثار اهمیت و نقش داشتند توانمندی ذهنی این افراد است.
راوی و پژوهشگر دفاع مقدس با ذكر اینكه شناخت و تحلیل اسناد در پژوهش های تاریخی یك لزوم بسیار مهم می باشد، اشاره كرد: اگر این لزوم حس و ادراك نشود آن نتیجه پژوهش تاریخی ممكنست در معرض لطمه قرار بگیرد به خاطر اینكه هر سندی كه وجود دارد در دل یك مجموعه بزرگ اتفاق افتاده است. هندسه آن اتفاق اجزایش آن اسناد هستند اگر آن اجزا به خوبی تجزیه وتحلیل نشوند ممكنست در روایت آن حادثه، پیدا كردن مسیر به ماهوی آنچه اتفاق افتاده با واقعیت نخواند.
وی به نكاتی كه یك پژوهشگر حوزه دفاع مقدس در كار پژوهشی خود باید در نظر بگیرد، اشاره نمود وادامه داد: در پژوهش های اسنادی مطالعه، بررسی و كسب شناخت از دوره واقعه یا سوژه پژوهش بسیار مهم می باشد. ممكنست تك سندها جمعا آن معنا را حاصل نكند.
ایزدی اضافه كرد: تجربه زیستی در محیط حادثه و تسلط بر آن در پژوهش ها بسیار مهمست ولی اگر پژوهشگر جوانی كه آن دوره را تجربه نكرده، می تواند با كسانی كه آن حادثه را دیدند و آن محیط را درك كردند، تعامل كند كه این كار گره گشا و كمك كننده او است.
منبع: دست و هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب