گزارش دست و هنر
اگر بگوییم صنعت بازی كامپیوتری جایگاهی درجهان ندارد كم لطفی كردیم
دست و هنر: اگر بخواهیم به جایگاه و ترقی صنعت بازی كشور كمك نماییم، فقط باید روی فرهنگ سازی تمركز نماییم.
خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ، بازی های گروهی از قدیم یكی از بهترین شیوه های ارتباط اجتماعی و نزدیكی افراد به یكدیگر بوده اند. در بازی های دیجیتال شكل گیری این شكل از روابط بیشتر در بازی های چندنفره آفلاین یا آنلاین نمود پیدا كرد اما صرفاً بازی های كامپیوتری چندنفره افراد را كنار هم جمع نمی كنند بلكه تماشای خیلی از بازی تك نفره نیز می تواند جذاب باشد و موجب ایجاد رابطه میان بازی كننده و تماشاگر شود. علاوه بر این، روابط ایجادشده بعد از بازی نیز قابل توجه است و به اشتراك گذاری تجربه ها می تواند روابط بیشتری را شكل دهد. بوسیله بازی می توان دوستان جدید پیدا كرد یا روابط خانوادگی و دوستی را بهبود داد. افزون بر این، بازی های گروهی به افراد فرصت می دهند تا در نقش هایی مثل رهبری و آموزش قرار بگیرند و همكاری و تقسیم وظایف را تجربه كنند.
حقیقت آن است كه در خیلی از موارد نه برای تأمل روی مسائل و لذت هنری محض، نه برای هیجان رقابت، نه برای ایجاد رابطه و نه برای آشنایی، آموزش و كسب مهارت بازی می نماییم. در واقع، بسیاری از اوقات صرفاً برای گذراندن اوقات خوش به سمت بازی می رویم. احتمالاً بعضی از شیرین ترین خاطرات تان مربوط است به بازی هایی كه كرده اید و شاید در هیچ رسانه ای به قدر بازی زمان برای تان سریع نگذرد. این یكی از مهم ترین خاصیت های بازی است و می توان آنرا برای دلپذیرتر كردن روند آموزش و نیز تحمل پذیرتر كردن مصائب به كار گرفت. پژوهش های اخیر نشان داده اند كه بازی ها می توانند مهارت های عاطفی و فكری افراد را بالا ببرند كه این سبب شده است خیلی از معلم های خلاق در سرتاسر جهان یادگیری بازی مبنا را وارد پروسه آموزشی شان كنند. بازی ها می توانند فرد را وادار به جست وجو، برنامه ریزی و گفت و گو كنند، قابلیت حل مسأله را تقویت كرده و ظرفیت خلاقیت او را به كار بگیرند. بازی ها همین طور می توانند بر دانش و آگاهی فرد در زمینه های تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، هنری، ادبی، اخلاقی و علمی بی افزایند و به یادگیری زبان كمك كنند. در واقع، بازی با خاصیت سرگرم كننده اش می تواند پروسه سخت یادگیری را تسهیل كند. از همین رو بازی رایانه ای در كنار مضراتی كه هر روزه از آن یاد می كنند و فوایدی هم دارد، حال می خواهیم ببینیم صنعت بازی های كامپیوتری در كشور چه جایگاهی را برای خودش دست و پا كرده و با چه مشكلاتی دست و پنجه نرم می كند در ادامه خبرگزاری مهر دیدگاه های دو تن از بازی سازان فعال در این عرصه را پرسیده است.
به اعتقاد من، هر ارگانی چه بنیاد ملی بازی های كامپیوتری و چه ارگان و مؤسسه دیگری كه می خواهد به حفظ جایگاه و ترقی صنعت بازی كشور كمك نماید، فقط باید روی فرهنگ سازی تمركز كند، برای اینكه بازی یك محصول فرهنگی است
امین شهیدی یكی از بازی سازان فعال در این عرصه درباره وضعیت بازی سازی و رشد این صنعت در كشور با وجود رخدادهای پیش بینی نشده درباره روند فعالیت ها، می گوید: به نظرم باتوجه به شرایط سخت اقتصادی پیش آمده بیشتر تمركز فعالیت بازی سازها به سمت ساخت بازی های رایگان (فری تو پلی) می رود و بیشتر در روند ساخت بازی های موبایل كشیده خواهند شد تا بتوانند تیم خودرا حفظ كنند؛ ولی از دید دیگری بیشتر گروه ها و استودیوهای بازی سازی روی بازی های بزرگ تر و جدی تری مشغول هستند. اگر رویدادهای بازی امسال منتشر شوند یا در كل بعد از انتشارشان، این ها موجب به وجود آمدن جریان خاصی می شوند كه شاید بازی سازان را بیشتر به سمت ساخت بازی های بزرگ تر بكشانند.
صنعت بازی جایگاه جدی ندارد، اما جایگاه اش خاص است
او درباره جایگاه صنعت بازی سازی ادامه می دهد: از نظر من كه جایگاه بسیار جدی نداشته، ولی جایگاه خاص خودرا داشته است برای مثال، مخاطب بازی های موبایل در ایران بسیار زیاد هستند و از این نظر صنعت بازی ایران دارای جایگاه ویژه ای است. به اعتقاد من، هر ارگانی چه بنیاد ملی بازی های كامپیوتری و چه ارگان و مؤسسه دیگری كه می خواهد به حفظ جایگاه و ترقی صنعت بازی كشور كمك نماید، فقط باید روی فرهنگ سازی تمركز كند، برای اینكه بازی یك محصول فرهنگی است كه با هدف سرگرمی و آموزش اعضای جامعه و خانواده ها به بازار عرضه می شود. باید بازی های ویدئویی و صنعت بازی بیشتر و بهتر به خانواده ها و مخصوصاً دستگاه های دولتی شناسانده شوند، برای اینكه صنعت بازی از اهمیت بسیار زیادی در جهان برخوردار می باشد و بیشتر كشورهای جهان بوسیله این صنعت درآمدزایی و فرهنگ سازی می كنند و برای تولید و كسب و كار در این صنعت، میلیون ها میلیون، سرمایه گذاری می كنند. ما نیز می توانیم از این ظرفیت های استفاده نماییم و چه از نظر اقتصادی و چه فرهنگی جریان تازه ای به كشورمان تزریق نماییم.
به نظر من ماركت داخلی دارای پتانسیل های بالایی هستند، اما فكر نمی كنم هیچ بازی سازی در این صنعت فقط به فعالیت در یك ماركت بسنده كند و بگوید همین كافی است.
شهیدی دغدغه فرهنگسازی اش از دغدغه مالی بیشتر است از همین رو بیان می كند: به نظر من بزرگ ترین دغدغه هر بازی ساز فعال در كشور هم اكنون دغدغه مالی است. درست است كه دغدغه مالی خیلی بیشتر به چشم می آید، ولی من باز روی بحث فرهنگ سازی در این بخش تاكید می كنم. بازی ساز باید بتواند به راحتی سرمایه گذار جذب نماید. برای مثال، سرمایه گذاران به راحتی برای سرمایه گذاری روی پروژه های ساخت نرم افزار مذاكره می كنند و سرمایه خودرا در اختیار تیم هایی كه در این حوزه كار می كنند، می گذارند. بازی سازها نیز باید بتوانند به راحتی با سرمایه گذاران تعامل داشته باشند؛ حال این تعامل بدون مشكل چگونه شكل می گیرد؟ ارگان های دولتی می توانند در نقش سرمایه گذار حاضر شوند یا برای تسهیل تعامل بازی ساز با سرمایه گذار، رویدادها و نمایشگاه های بیشتری برگزار كنند تا علاوه بر این دو سمت یك معامله، مخاطب نیز با بازی ساز ارتباط داشته باشد. این چرخه سرمایه گذار، بازی ساز و مخاطب می تواند آگاهی را برای هر طرف ایجاد كند كه در نتیجه به اقتصاد كشور كمك نماید. وقتی كه مخاطب بازی ساز خودرا بشناسد، بیشتر با محصول او نیز آشنا می شود و برای هزینه برای آن مطمئن تر، زمانی كه سرمایه گذار این ارتباط و استقبال مخاطب را ببیند، راحت تر ریسك می پذیرد و سرمایه گذاری می نماید. به نظر من به وجود آوردن این چرخه ارتباط یا این مثلث مهم ترین وظیفه هر ارگان دولتی است.
این بازی ساز می گوید: به نظر من ماركت داخلی دارای پتانسیل های بالایی هستند، اما فكر نمی كنم هیچ بازی سازی در این صنعت فقط به فعالیت در یك ماركت بسنده كند و بگوید همین كافی است. از نظر من، بازار ایران برای بازی های رایگان و بازی های موبایل بسیار مناسب می باشد، ولی برای بازی های كامپیوتر های شخصی و بازی های پریمیوم اصلاً مناسب نمی باشد. در مورد پلت فرم انتشار داخلی نیز برای این دست از بازی ها باید بگویم با وجود مخاطب هایی كه دارند، ولی بازی های جذابی روی آنها یافت نمی گردد. برای رفع این مهم نیز اگر صبر نماییم تا بازی هایی جدی منتشر شوند و روی این پلت فرم ها در دسترس قرار بگیرند، می توان گفت جذب مخاطب این پلت فرم ها نیز رفته رفته بیشتر می شود. البته باید بر روی سلیقه سازی بیشتر وقت بگذاریم. چه رسانه ها و چه مخاطبان اهتمام كنند سلیقه كاربران را با بازی های مستقل نیز آشنا كنند و به آنان این را بشناسانند كه دنیای بازی های ویدئویی فقط در بازی های AAA و AA خلاصه نمی گردد.
با تزریق سرمایه، صنعت بازی در كشور را رونق ببخشیم
عماد رحمانی از دیگر بازی سازان فعال در حوزه بازی های كامپیوتری، درباره وضعیت بازی سازی در كشور می گوید: به نظر من باتوجه به شرایط سخت كاری مخصوصاً از نظر اقتصادی، بیشترین چیزی كه بازی سازان ایرانی به آن محتاج هستند پشتیبانی از تولیدات شان است تا هم فعالیت آنها ادامه یابد و هم رونق صنعت شتاب پیشروی خودرا حفظ كند و از پا نایستد. چیزی كه بدیهی خواهد بود این است كه صنعت بازی در كل جهان بعنوان صنعتی بسیار پردرآمد و سودزا شناخته شده و باتوجه به شرایط تحریم و نرخ ارز، اگر حمایت مستقیم، مخصوصاً حمایت مالی، از تولیدات صنعت بازی صورت بگیرد، می توان آثاری بسیار باكیفیت تولید كرد و نه تنها در بازار داخلی، بلكه در بازار خارجی نیز آنها را منتشر نمود و از این طریق ارز به بازار داخلی و اقتصاد كشور تزریق كرد. خیلی از سرمایه داران و سرمایه گذاران در ایران صنعت بازی و در كل بازی های ویدئویی را جدی نمی گیرند و از میزان درآمدزایی آن باخبر نیستند. آنها اگر روی فعالیتی سرمایه ای بگذراند و سپس در نتیجه سودی از آن حاصل شان شود، در صنعت بازی با تزریق سرمایه نه چندان كلان، می توانند چندین برابر سود كنند و این درآمدزایی فقط یك وجهی نیست و همانطور كه گفتم علاوه بر بازار داخلی، بازار خارجی بخشی مهم در صنعت بازی است و درآمدزایی از آن در صورت تزریق سرمایه به تیم های بازی سازی برای تولید، می تواند بسیار راحت تر از سرمایه گذاری روی كسب و كار دیگری باشد.
چیزی كه بدیهی خواهد بود این است كه صنعت بازی در كل جهان بعنوان صنعتی بسیار پردرآمد و سودزا شناخته شده و باتوجه به شرایط تحریم و نرخ ارز، اگر حمایت مستقیم، مخصوصاً حمایت مالی، از تولیدات صنعت بازی صورت بگیرد، می توان آثاری بسیار باكیفیت تولید كرد و نه تنها در بازار داخلی، بلكه در بازار خارجی نیز آنها را منتشر نمود
او درباره جایگاه صنعت بازی ایران در جهان ادامه می دهد: به نظر من كسانی كه معتقد هستند صنعت بازی ایران در جهان جایگاهی ندارد، بسیار كم لطفی می كنند. ما حداقل ۲۰ عنوان بازی ایرانی داریم كه به صورت بین المللی انتشار یافته اند و همه آنها آثاری بسیار باكیفیت و درخور هستند. صنعت بازی ایران اگر هم نگوییم در جهان بلكه میان كشورهای منطقه دارای جایگاه ویژه و قابل توجهی است و فعال ترین صنعت بازی منطقه بشمار می رود. اما این كه چگونه این جایگاه حفظ شود، می بایست سیاست گذاری مختص پشتیبانی از تولید و همانطور كه قبل تر گفتم، حمایت مستقیم از تولید صورت بگیرد. از دیدگاه من بخواهید به تولیدات صنعت بازی ایران نگاه بكنید، بیشتر تولیدات این چند سال اخیر به سمت كارهای صرفاً تجاری رفته و بازی ها محتوای آن چنانی ندارند و صرفاً وسیله ای برای كسب درآمد هستند. این اتفاق در صنعت سینما ایران هم نیز رخ داده و كارهای صرفاً «بفروش» را طی چند سال اخیر زیاد می بینیم؛ البته، اشتباه برداشت نشود كه فیلم های طنز نیز جزو این دسته كارها هستند، بیشتر منظورم این است كه كارهای «زرد» و صرفاً تجاری چه در صنعت بازی و چه در صنعت سینما باتوجه به شرایط اقتصادی كشور روزبه روز در حال افزایش هستند و اگر حمایت مستقیم از تولید و تیم هایی كه قابلیت تولید آثار باكیفیتی را دارند، صورت نگیرد، این نوع آثار بیشتر و بیشتر می شوند و سپس می بایست نسبت به جایگاه صنعت نگران شد. از به كار بردن لفظ آثار باكیفیت نیز منظورم هر كار در هر سبكی است، برای مثال پروژه فعلی ما كاری با فضاسازی مذهبی است یا پروژه تیم یكی دیگر از همكارانم در این حوزه بیشتر فضاسازی خانوادگی است.
رحمانی با تاكید بر اینكه باید از تولید در این عرصه حمایت شود برای اینكه مهم ترین بخش در صنعت بازی كامپیوتری تولید است كه فراموش شده، او ادامه می دهد: تا زمانی كه تولید، مخصوصاً تولیدات باكیفیت و با محتوا، وجود نداشته باشد، بحث روی ایجاد زیرساخت های دیگر برای شتاب آن بی فایده است. تا زمانی كه تولید وجود نداشته باشد، بحث های حمایتی دیگر چون تبلیغات و هزینه برای موارد این چنینی سودی ندارد؛ بلكه پشتیبانی از تولید و در كنار آن پشتیبانی از تیم های تولیدكننده باید در رأس سیاست گذاری ها قرار بگیرد. برای مثال، همكاری و اختصاص وقت برای برداشتن موانع حقوقی در راه تولید، ایجاد موقعیت هایی برای آموزش بیشتر بازی سازان ایرانی، ایجاد موقعیت هایی برای شركت بازی سازان ایرانی جهت شركت در رویدادها و نمایشگاه های خارجی و… است.
منبع: دست و هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب