11نكته كلیدی برای والدین درچالش مواجهه با بازی ویدئویی فرزندان
به گزارش دست و هنر امروزه بازی های كامپیوتری بخش مهمی از زندگی و اوقات فراغت كودكان و نوجوانان شده كه باعث نگرانی والدین شده است و محدودیت هایی را برای فرزندانشان اعمال می كنند.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، امروزه بازی های كامپیوتری بخش مهمی از زندگی و اوقات فراغت كودكان و نوجوانان شده است. اما عدم توانایی این بخش از مخاطبان بازی های كامپیوتری در مدیریت میزان ساعات بازی و یا انتخاب بازی هایی با محتوای نامناسب و در تعارض با نگرش های اعتقادی و فرهنگی خانواده، نگرانی های والدین را به همراه دارد. نگرانی هایی كه منجر به اعمال محدودیت هایی در این خصوص برای فرزندان می شود.
درست است كه كودكان و نوجوانان در مواجهه با بازی های ویدئویی صدمه پذیر هستند، اما چاره هایی برای كاهش این صدمه ها و افزایش فواید بازی وجود دارد؛ راهكارهایی كه استفاده از آنها می تواند والدین را از نگرانی های منفعل خلاص و به مواجهه فعالانه در این خصوص راهنمایی كند. تعطیلات نوروز و اوقات فراغت این روزها، كه البته با روزهای شیوع كرونا و پویش «در خانه بمانیم» برای حفظ سلامتی ایرانیان همراه شده، اساسا فرصتی است تا طرفداران بازی های ویدئویی سری به دنیای جذاب و پرهیجان بازی ها بزنند و اوقات خویش را با این سرگرمی هیجان انگیز پر كنند.
اگر در جایگاه والدین، دوست دارید فرزندانتان را در انتخاب این بازی ها همراهی كنید و دغدغه و نگرانی بابت محتوای نامناسب و صدمه زای این بازی ها نداشته باشید، این راهكارها بعنوان نكاتی ضروری برای مواجهه فرزندتان با بازی های ویدئویی (رایانه ای) به شما كمك خواهد نمود.
اطلاع دقیق از علایق و نیازهای كودكتان
از علایق و نیازهای كودكتان اطلاع دقیق داشته باشید. دقت كنید علایق و نیازهای او و نه شما!
درباره بازی ها تحقیق كنید
در مورد بازی هایی كه این علایق و نیازها را تغذیه می كند، تحقیق كنید و اطلاعات مناسب و قابل قبول كسب كنید.
كسب آگاهی درباره بازی هایی كه فرزندتان انجام می دهد
اگر شما جز و آن دسته از والدین هستید كه از فرزند خود در مواجهه با بازی های ویدئویی جامانده اید و او خود انتخابش را كرده، بازهم خیلی دیر نیست. شما باید در نخستین فرصت هرچه كه می توانید در مورد بازی هایی كه او انجام می دهد، آگاهی كسب كنید.
تناسب سنِ بازی و بازیكن
اگر شما خیلی نسبت به فرزندتان حساس نیستید، حداقل از رده بندی های سنی كه توسط «سیستم های مختلف رتبه بندی سن» كه خوشبختانه در ایران هم داریم استفاده كنید. رده بندی هایی مانند مثبت ۳، ۷، ۱۲، ۱۵ و ۱۸ كه در موقع خرید یا دریافت بازی باید به آن دقت كنید. البته رعایت این الگو حداقل كاری است كه شما باید انجام دهید و نه بیشتر. این رده ها مثلاً «بازی الف با رده سنی ۱۲+» تنها به شما می گوید كودكان كمتر از ۱۲ سال از انجام این بازی احتمالاً صدمه جدی خواهند دید و این بازی برای نوجوانان بیشتر از ۱۲ سال كمترین صدمه را به همراه دارد؛ پس پایین ترین میزان صدمه و نه بهترین سن برای انجام آن بازی!
چه بازی ای مناسب است
مناسب بودن بازی ها را در نظر بگیرید، این «مناسب بودن» شامل هزینه بازی (شامل قیمت یك بازی و یا پرداخت های درون برنامه ای آن) احتیاج به اینترنت، امكان گفتگو و چت كردن، تبلیغات بازی و تناسب آن با بازیكن هم می شود. در سایت بنیاد ملی بازی های كامپیوتری در بخش آموزش و زیرمنوی «فهم بازی»، بخشی با عنوان «بازی یابی» وجود دارد كه می توانید از این بخش استفاده كنید. كارشناسان فهم بازی در كنار شما و برای شما و صد البته نه به جای شما! این اطلاعات را گردآوری و بررسی می كنند.
همبازی شدن با فرزندان
بهتر است فعالیتهای بالا هم با بیشترین تعامل و همراهی با فرزندان صورت گیرد، اما همراهی در بازی كردن و هم بازی شدن با فرزندان یكی از اكسیرهایی است كه تجربه آنرا به شما پیشنهاد می كنم. شما چیزهای جالبی در این تجربه خواهید یافت و تاثیر همبازی شدن را در ارتباطاتتان به وضوح خواهید دید. با پیوستن به فرزندتان می توانید بفهمید كه او با چه كسی بازی می كند و حرف می زند. همینطور می توانید بفهمید كه بازیكنان در مورد چه موضوعاتی صحبت می كنند، چه نوع گفتار و چه نوع لحن مكالمه ای دارند.
محدودیت زمانی
شاید كلمه محدودیت برای شما یا فرزندتان خوشایند نباشد، ولی بهرحال «زمان مصرفِ بازی» باید «مدیریت» شود. این زمان باید در جهت كاهش حداقلی صدمه و افزایش حداكثری لذت باشد. نباید هیچكدام را قربانی كرد. میزان و اوقات استفاده از صفحه نمایش بسته به سن، میزان فراغت، میزان دسترسی به سایر گزینه های جانشین، امكان اقتصادی و همینطور عدم تداخل به سایر جنبه های زندگی معمول بازیكن متفاوت می باشد.
مدیریت تعداد رفتن به بازی
غیر از محدودیت زمانی (مثلاً ۲ ساعت در روز) تعداد رفتن به یك بازی را هم باید مدیریت كرد، یك مرتبه بازی كردن به مدت ۲ ساعت بی وقفه، سلامت فرزند شما را به چالش می كشد. همین طور تعداد زیاد و مكرر رفتن به بازی (مثلاً ۱۰ بار در روز) هم عدم تمركز و بی نظمی را همراه دارد. پس بازهم متعادل باشید.
توجه به حریم خصوصی
به نظر می رسد در این مورد نه تنها مردم عادی كه حتی اغلب افراد سرشناس هم دقت لازم را ندارند. اینكه یك بازی یا برنامه چه دسترسی هایی به اطلاعات شما دارد و چقدر محیط آن امن است از بدیهی ترین سوالات در مورد یك بازی یا برنامه است. تولیدكنندگان بازی معمولاً قوانین بازی و سطح دسترسی به منابع سیستمی و اطلاعات كاربر و هم نحوه استفاده از این اطلاعات را پیش از نصب بازی به اطلاع بازیكن می رسانند. كه معمولاً كاربران ندانسته و نخوانده آنرا تأیید می كنند. خرید و یا دانلود بازی از جاهای غیرمطمئن هم احتمال خطرات امنیتی را زیاد می كند، مخصوصاً بازی هایی كه توسط كسی غیر از ناشر اصلی تغییر داده شده است. (معروف به كرك شده، مود شده و حتی محلی شده)
كنترل والدین
برای اطمینان از رعایت نكات بالا و امنیت بیشتر كودكان، استفاده از برنامه هایی كه با همین عنوانِ «كنترلِ والدین» در دسترس هستند، پیشنهاد می شود. این برنامه ها عموماً میزان دسترسی كودك به سایر بخش های گوشی هوشمند یا سایر انواع بازی افزار را رصد می كنند و والدین می توانند از این طریق دسترسی كودك خود به برنامه ها و بازی های غیر مرتبط و یا نامناسب با او را مسدود كنند. همینطور نرم افزارهای كنترل والدین زمان استفاده از بازی ها را هم به دقت ثبت و زحمت ثبت در دفترچه یادداشت را از شما كم می كند.
آگاه كردن فرزند از حریم خصوصی
غیر از اینكه پدر و مادر، خود باید از موارد بالا آگاهی داشته باشند، حتما لازم است تا این موارد را به تناسب سن و درك كودكان و نوجوانان با آنها در بین بگذارند. آگاه سازی در این خصوص را وظیفه خود بدانید و امیدی به سایرین (سیستم آموزشی و تلویزیون و…) نداشته باشید، كسی بیشتر از شما دلسوز فرزندانتان نیست. از قربانی شدن فرزندتان، صحبت كردن و آموزش در مورد رعایت ایمنی در فضای آنلاین و عدم انتشار اطلاعات خصوصی (مانند عكس و آدرس و…) و رفتن به والدین در هنگام خطر یا حتی احساس خطر را، شروع كنید.
منبع: دست و هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب