یادمان آرش کوردسالی و شهرام میراب اقدم در سینماحقیقت یادآوری دردناک فقدان
به گزارش دست و هنر، مراسم یادبود شهرام میراب اقدم و آرش کوردسالی، دو فیلمساز فقید، در نوزدهمین جشنواره سینماحقیقت اجرا شد. در این مراسم، دبیر جشنواره، همسران و همکاران این هنرمندان با بیان سخنان و خاطراتی تلخ و شیرین، بر ماندگاری یاد و آثار آنان تاکید کردند و از دشواری ادامه مسیر بدون حضور ایشان گفتند.
به گزارش دست و هنر به نقل از خبر آنلاین به نقل از ستاد خبری جشنواره سینماحقیقت، یادمان آرش کوردسالی و شهرام میراب اقدم با اجرای شهنام صفاجو در دومین روز نوزدهمین جشنواره سینماحقیقت انجام شد.
محمد حمیدی مقدم، دبیر نوزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت، در این مراسم با تسلیت به خانواده های این دو هنرمند، اظهار داشت: سال سختی را پشت سر گذاشتیم و عزیزانی را از دست دادیم. از دست دادن شهرام میراب اقدم و آرش کوردسالی که هر دو در عرصه های خود فعال بودند، بسیار دردناک بود.
حمیدی مقدم ضمن اشاره به اینکه این دو هنرمند به فاصله یک سال از دنیا رفته اند، تصریح کرد: یاد آنان همیشه با ما خواهد ماند و آثارشان سال ها قابل یادآوری و الهام بخش است. در جشنواره نوزدهم خواستیم با نمایش فیلم هایشان از آنان یاد نماییم و قدردان خانواده های داغدارشان باشیم.
او صبوری خانواده های این دو فیلمساز را ستود و اضافه کرد: همسر آرش کوردسالی با ساخت فیلمی که در جشنواره سال جاری حضور دارد، مسیر را ادامه داده است. ما در شروع برنامه هایمان یاد آنان را گرامی داشتیم تا مسیر ادامه یابد.
دبیر جشنواره سینماحقیقت تاکید کرد: وظیفه ما در لحظات سخت، کنار خانواده هنرمندان بودن است. این همراهی باید تداوم یابد. خوشحالیم که خانواده مرکز گسترش در کنار ما هستند و این همراهی به خلق آثار باارزش منجر گردیده است.
در ادامه مراسم سپیده سپهی، همسر آرش کوردسالی، با حالی آکنده از احساسات بر صحنه حاضر شد.
سپهی با چشمانی اشک آلود و صدایی لرزان اظهار داشت: دردناک است در برنامه ای حاضرم که با پوستر بزرگداشت آرش مواجه شدم بجای این که با پوستر فیلمش مواجه باشم.
سپس امیرحسین سیادت، عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینما، سخنانی را ایراد کرد.
سیادت با تشکر از برگزارکنندگان مراسم اظهار داشت: بابت این بزرگداشت ممنونم. برگزار کردن یاد عزیزان از دست رفته، کار بسیار سختی است.
او ضمن اشاره به دشواری صحبت در رابطه با دوست از دست رفته خود اضافه کرد: صحبت کردن در مورد دوستی که رفته، حتی در فضای عمومی، فکر نکنم کار آسانی باشد.
سیادت در ادامه آرزویی برای جامعه هنری و جوانان کشور کرد: آرزو می کنم هیچ کس در کشورمان ملزم به انتخاب بین کار کردن یا کار نکردن نباشد. آرزو می کنم در دوره ای طولانی، جوانان و بچه ها بتوانند راحت به ساختن و آفرینش بپردازند.
بعد از آن رضا تیموری، فیلمبردار، به بیان خاطراتی از آرش کوردسالی پرداخت.
تیموری در توصیف همکار فقید خود اظهار داشت: آرش مثل همه بچه های خوزستان، سینما را خوب بلد بود.
او ضمن اشاره به خصوصیت های شخصیتی کوردسالی افزود: آرش آنقدر مغرور بود که بسیار کم کار می کرد. نمی خواهم از او قهرمان بسازم. او انسان بود، خاکستری بود اما سر صحنه هیجان داشت.
تیموری در انتها ضمن اشاره به روحیه مشترک فیلمسازان خوزستانی تاکید کرد: هیجان آرش را در بقیه بچه های خوزستان هم می بینیم.
در ادامه مراسم نکوداشت نوبت به شهرام میراب اقدم رسید و ابتدا همسر آن مرحوم بهارک جنت مکان در سخنان کوتاهی اظهار داشت: خیلی متشکرم از شما بابت مراسم یادبود شهرام. خیلی ممنونم از تمام دوستانی که تشریف آوردند. والا من فیلم بزرگداشت شهرام را دیدم و یک مقدار حال و هوایم دگرگون شده است؛ نمی توانم زیاد صحبت کنم. فقط خیلی متشکرم.
بعد از آن محمد عبدی زاده، تهیه کننده مستند، به ایراد سخنرانی پرداخت.
عبدی زاده سخنان خویش را اینطور آغاز کرد: رفاقت من با شهرام ۳۵ سال طول کشید. من بداخلاق هستم و خیلی نمی توانم کار کنم. دو تا پروژه کار می کنم، تمام می شود و اصولا وقتی کار تمام می شود تا پروژه بعد، کسی سراغم نمی آید. اما رفاقت ما با شهرام سی و پنج ساله بود. در هر پروژه، ایشان همیشه محبت می کردند و به من زنگ می زدند. به من خیلی چیزها یاد داد و یاد می داد.
عبدی زاده ضمن اشاره به روحیه کاری و شوخ طبعی شهرام میراب اقدم افزود: آخرین کاری که با هم انجام می دادیم، در رابطه با آرامستان بود. همیشه با او شوخی می کردم که شهرام، چرا سراغ عجیب و غریب ها می روی؟ دم دستی بگیر! ولی وقتی با سوژه مواجه می شدیم، آنقدر عمیق و خاص می شد که حال همه ما را بد می کرد. البته همیشه با من شوخی می کرد و می اظهار داشت: «خب! محمد به تو که بد نمی گذرد.» راست هم می گفت واقعا بد نمی گذشت.
وی همینطور به نظم و تعهد بالای میراب اقدم اشاره نمود و اضافه کرد: شهرام مردی بود که کارش را دوست داشت، با دقت تمام کارش را انجام می داد، کارش را بلد بود، شوخ طبعی و هنرمندی خاص خودش را داشت.
در ادامه مراسم نکوداشت سیدجواد میرهاشمی، کارگردان مستند با بیان خاطراتی از دوستی اش با شهرام میراب اقدم سخن گفت.
میرهاشمی سخنان خویش را با اشاره ای تاریخی شروع کرد و اظهار داشت: در قرن ششم وقتی خبر مرگ خاقانی را به نظامی می دهند، نظامی می گوید: «همه گفتند خاقانی دریغا!» ولی من هیچ گاه فکر نمی کردم دوستی که از سال ۱۳۷۵ شروع شد، به اینجا برسد که من باید بیایم و برایش مراسم یادبود بگیرم.
او افزود: خیلی نمی خواهم مجلس را تلخ کنم. به همسر آقای آرش و همسر آقای شهرام تسلیت عرض می کنم.
میرهاشمی به پروژه های ناتمام میراب اقدم اشاره نمود وگفت: شهرام دو کار نیمه تمام داشت. یکی در ذخیره کردن اطلاعات سوخت و آنرا ادامه نداد. در حقیقت قرار بود یک سه گانه بسازد. یکی در مورد پوشاک ایرانی یا مد ایرانی بود و بعدی در مورد کفش ایرانی بود؛ کار بعدی اش در مورد آقای مشیری بود.
او با بیان تأثر از درگذشت زودهنگام هنرمندان اظهار داشت: متأسفیم که خیلی جوان ها را از دست دادیم. من تشکر می کنم از مرکز گسترش بابت مراسم نکوداشت و خاکسپاری آن مرحوم در قطعه هنرمندان.
در پایان این مراسم فیلم «تهران ۹۹۵» اثر مرحوم آرش کوردسالی و فیلم «آرامستان» اثر شهرام میراب اقدم برای حاضرین پخش گردید.
نوزدهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۱۹ تا ۲۵ آذرماه در پردیس سینمایی ملت درحال برگزاری است.
به طور خلاصه، سپهی با چشمانی اشک آلود و صدایی لرزان عنوان کرد: دردناک است در برنامه ای حاضرم که با پوستر بزرگداشت آرش مواجه شدم به جای اینکه با پوستر فیلمش مواجه باشم. وی همچنین به نظم و تعهد بالای میراب اقدم اشاره نمود و افزود: شهرام مردی بود که کارش را دوست داشت، با دقت تمام کارش را انجام می داد، کارش را بلد بود، شوخ طبعی و هنرمندی خاص خودش را داشت. یکی در مورد پوشاک ایرانی یا مد ایرانی بود و بعدی در مورد کفش ایرانی بود؛ کار بعدی اش در مورد آقای مشیری بود.
منبع: دست و هنر
این مطلب دست و هنر مورد پسنده؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب دست و هنر مرتبط
نظرات کاربران دست و هنر در مورد این مطلب